11-7-2010 51:90.7456N 4:47.7998E Rotterdam: op de Maas tijdens de WK finale
Het is 9 uur en het voetballen is begonnen!
Iedereen weet over 20 jaar nog waar hij was tijdens de WK finale van 2010. Ik
ook, ik zat te balen op de Maas. Gas, die boot moet de Veerhaven in. Maar ook
dat is me niet gegund. De Maas stroomt met 1,5 knoop richting zee en ik moet er
vol tegenin. Met moeite haal ik 6 knopen over de grond. Isabelle heeft mij weggebracht en wacht in een
Rotterdamse kroeg (in de hoerenbuurt, blijkt later J) op mij terwijl ze iets
eet en het voetbal bekijkt. Om ½ tien draai ik de haven in en leg vlot aan. In
5 minuten zijn alle landvasten secuur en rennen we naar de auto. Tijdens de
rust proberen we Rotterdam door te komen zonder schade. Het lukt. Op de snelweg luisteren we naar Jack van
Gelder en van tijd tot tijd moet ik oppassen dat ik de auto niet in de berm
stuur. We komen bij Peter, mijn zwager, aan 2 minuten voor het einde van de 2de
helft. Voor het eerst in 12 uur eet ik wat en bekijk de teleurstellende
verlenging. De dag zat vol emoties. Uren hebben Isabelle
en ik gewacht op de te water lating van SeaWalk. De MV Eurogracht was 2 uur te
laat. En vlak voor ze met onze boot begonnen, gingen de beladers nog even
lekker een half uur schaften. Vakbonden, grrr. De douane was in vol ornaat
aanwezig. Een grote boot, drugshonden en veel personeel. Maar tegen ½ 9 was het
verdacht rustig. Als je gaat smokkelen, doe het dan tijdens de WK finale, moet
je wel weer even wachten tot Oranje weer in de finale zit natuurlijk. Na 5 uur
vertraging ging SeaWalk eindelijk het water in en kon ik solo naar de Veerhaven
varen. Jantje lacht, Jante huilt! SeaWalk terug in
Nederland, SeaWalk weg uit paradijs. Gemengde gevoelens. Een nieuwe koers wordt
uitgezet, dit keer zonder GPS navigatie. |