Na een paar heerlijke dagen in Yorktown zijn we weer op pad. Het plan was eigenlijk om naar Deltaville te gaan, zo’n 35 mijl verder en route naar Washington. Het regende zachtjes. Een goede dag om te varen. Anders blijf je toch maar binnen.  Een korte blik op de weersverwachting op de VHF gaf aan dat een verslechtering onwaarschijnlijk is. Uiteraard was de wind geheel tegen. Het zal niet zo zijn.

Nadat we een paar uur gevaren hadden, moesten we een besluit nemen. Na binnen varen bij Deltaville of nog een paar uur doorvaren. Nadeel is dat we in Deltaville zeker boodschappen konden doen. Een aantal dingen zoals brood moesten worden aangevuld. De boeken gaven aan dat we in Reedville waarschijnlijk wel iets zouden kunnen kopen en dat is slechts 20 mijl verder.

De tocht verliep zonder problemen. Maar gek genoeg wil het anker niet pakken. Eerst nog dachten we dat het stuk plastic in het anker de veroorzaker was. Maar na een tweede poging moesten we constateren dat de modder hier wel erg dun is. Even verderop proberen. En ja, dit keer houdt het anker, maar veel vertrouwen hebben we niet dat in een noodsituatie het anker ook dan zal houden. Gelukkig is de windverwachting gunstig.

Reedville is een dump. Jenkins Boatyard is vlakbij en we kunnen het van onze ankerplaats zien liggen. Daar willen we de boot eigenlijk niet achterlaten. Het is wel goedkoop maar onder de rook van een visfabriek die erg stinkt. Nee dank je.

’s Morgens nemen we een besluit. We gaan hier niet aan land maar varen meteen verder. We hebben twee opties: 35 mijl naar St Mary, een mooie historische stadje of 55 mijl naar Colonial Beach. In de boeken staat alleen iets over winkels bij Colonial Beach en ze hebben er een strand, een speelplaats en veel toeristen. Dat spreekt ons wel aan. Nadeel is wel dat we geheel open liggen naar het Oosten, 15 mijl lang open water kan aardig spoken, vooral in een onweersbui.

Colonial Beach, here