Ayamonte heeft een markt. Hier worden alle verse goederen verkocht zoals vlees, groente, brood etc. Ik voelde me net als een kind in een snoepwinkel. Na weinig verse spullen te hebben kunnen gebruiken voor de maaltijden, kon ik er nu helemaal te buiten aan gaan. Ten eerste vlees. Ik kocht op de markt een paar prachtige stukken sudderlappen.

Kort geleden waren we bij Darren en Vicki, waar ze een heerlijke stew hadden gemaakt. Ik wilde graag iets vergelijkbaars maken nu ik mijn elektrische kookplaatje kon gebruiken omdat we in de haven lagen. Het vergemakkelijkt het maken van maaltijden aanzienlijk omdat je nu met 3 pitjes kan werken en geen extra gas gebruikt.

Maar probeer maar eens een Spanjaard, die geen engels spreekt , om sudderlappen te vragen. Darren had dit geprobeerd, maar kwam met bijna een kilo verkeerd vlees thuis omdat het uitleggen niet lukte. Het blijkt dat mijn kennis van de Spaanse taal toch iets beter is dan ik dacht, want wat was het vlees lekker. Precies wat ik wilde.

De Spaanse man vertelde dat het vers van zijn ouders’ boerderij kwam en dat ik het, indien nodig, wel tenminste 5 dagen gekoeld kon bewaren. Mijn versie van stew, draadjes vlees gemengd met aardappelen en wortels, een beetje Bisto (op aanraden van Carolyn), werd, al zeg ik het zelf, fantastisch.

Mam, je zou trots op me zijn geweest. De kinderen aten met smaak en we hadden genoeg voor 3 dagen. Kijk dat noem ik nou economisch inkopen. Verder waren de groenten, brood en de verse plaatselijke lekkernijen (cakejes) om te smullen. Oh, wat heerlijk zo’n markt. Ik geniet daar echt van.