9-3-7

Het was een verrassing voor de kinderen. Alec vroeg nog waar we naar toe gingen maar we hielden het nog even voor ons. Estepona ligt 40-50 kilometer van Gibraltar. In NL zou je zo iets in een ½ uurtje doen met de auto. Nou, wij dus niet. Geen auto, dus met de bus. Eerst de bus naar de grens Gibraltar – Spanje, dan even 500 meter lopen naar het busstation, opstappen op een locale bus Le Linea – Marbella, 1 ½ uur later een stadbus naar de eindbestemming.

In Estepona is namelijk een kinderspeelparadijs en dat viel in goede aarde. De kids liepen de hele middag met rode konen door het speelparadijs. Luchtkanonnen, springkussen, trampoline, ballenbak, speciale hoek voor onder de 3, klimkasteel. Ze hebben hun hart opgehaald.  Heerlijk om te zien. Goed geregeld ook, want in het kasteel stond ook personeel op te letten. De deur was afgesloten, dus wij konden heerlijk niets doen, we hoefden zelfs niet op te letten. Af en toe even een korte telling houden, ja ze waren er beiden nog.

Mooi om te zien dat Alec een vriendje oppikte en Katie werd opgepikt door een meisje van 6. Samen chocolademelk drinken en dan weer spelen. We hebben de kids nauwelijks gezien.

De kinderen waren erg zoet in de bus. Zelfs 2 keer 3 uur werd goed ontvangen. Vooral in de dubbeldeksbus bovenin en voorin nam het plezier erg toe. Net doen of je stuurt is natuurlijk ook een leuk spelletje.

De aansluitingen  vielen wonderwel goed, we hadden geen idee hoe we in Estepona moesten komen, maar dat is eigenlijk ook wel leuk. Gelukkig spreekt Isabelle goed Spaans want dat helpt. Zodra je in de buurt van Marbella komt, spreekt iedere Spanjaard trouwens engels. Ook wel weer makkelijk.

Alec heeft vandaag trouwens zijn eerste rapport gekregen. Eind vorig jaar heeft hij examens gedaan (cito toets) en we hebben even moeten wachten op de resultaten. Maar we waren erg trots op Alec dat hij zo goede cijfers had:

Taal:                            Ruim voldoende

Ruimte en Tijd:             Goed

Ordenen:                     Goed

Algemeen oordeel:       Goed

Morgen moeten daar maar eens een traktatie voor regelen. Natuurlijk heeft Meester Knutsel een echt diploma gemaakt.

We moeten nog steeds wachten op het raam. Isabelle gaat morgen naar de werf want zij is het wachten nu beu, Isabelle kennende zal het raam wel snel komen, we zijn benieuwd.

De handwasmachine blijkt goed te werken, nadeel blijkt alleen dat je de was moet uitwringen. Met de hand is dat zwaar werk. In Gibraltar is geen handwringer te vinden dus dat proberen we maar in Spanje. Het weer is de laatste tijd erg verbeterd, veel zon en een mooi windje. Uit het westen dus droge wind. Ideaal om de was snel te laten drogen en trouwens ook om naar Mallorca te varen. Dat laatste moet helaas nog even wachten alhoewel mijn vingers jeuken.