Marina Ayamonte: Aso Rafe party

SeaWalk op reis
Sergej & Isabelle Berendsen
Sat 24 Nov 2007 10:33

 

 

Ayamonte is een erg leuke stad, een markt, veel supermarkten, winkelstraten en speelgoedwinkels. Het toeristen gehalte is lekker laag, dit is een stad voor de eigen bewoners. Na twee weken voor anker wilden we wel eens in een marina liggen om de accu’s te laden en de boodschappen wat makkelijker te doen.

 

De marina is heerlijk rustig. Althans dat dachten we.. In het weekend (en we lagen natuurlijk alleen vrijdag- en zaterdagnacht in de haven) begint er om 12 uur ’s nachts een party net tegenover de haven. Een geweldig lawaai. Gisteravond duurde dat dus tot circa 4 uur ’s morgens. Een paar jongeren stonden op de kade met een gettoblaster in de vorm van een automobiel met een paar duizend watt. Niet normaal.

 

Vandaag hebben we sinterklaas inkopen gedaan. Ayamonte is waarschijnlijk de laatste stad die we aandoen voor Sinterklaas en we moeten toch een paar cadeaus hebben voor de kids .Het is aardig gelukt. De spanning voor Sinterklaas loopt aardig op. Iedere avond vertel ik nu Sinterklaas verhalen. Dat is erg leuk om te doen.

 

Gisteravond hebben we weer eens een borrel georganiseerd met de Balchis en de Nocturne. Met zijn allen binnen in SeaWalk want het was koud. Erg druk, maar o zo gezellig. Daar bleek dat Caroline regelmatig onze website entries laat vertalen via een vertaal website. Dat levert leuke vertalingen op, knopen worden Buttons ipv knots. En een woord voor gezellig kent de website vast niet. Caroline vond vooral het woord Bril erg grappig omdat zij in geen andere taal een gelijkluidende vertaling kent.

 

Alec begint nu ook interesse te krijgen in schrijven, onderstaande foto is zijn eerste serieuze poging om de letter A machtig te worden, uiteraard onder begeleiding van Juf Isabelle.

 Isabelle heeft nog een heel avontuur gehad met de boodschappen. Ik had de zware spullen al gehaald bij een supermarkt in de buurt, 20 liter wijn, 10 liter cola, 5 liter fanta, 12  blikjes cola, 4 flessen Ice Tea en 2 flessen fruitsap. Je kunt je voorstellen dat dit aardig zwaar is. Ik was natuurlijk te lui om het winkelwagentje mee te nemen omdat je hem anders ook moet terugbrengen, dus sjouwen.

 

Isabelle wilde naar een meer luxe supermarkt, dus op de fiets. Daar gekomen bleek dat haar creditcard en maestro card niet werden geaccepteerd. Een lieve Spaanse vrouw (Anna) heeft Isabelle naar de dichtstbijzijnde cash machine en terug. En daarna heeft ze ook nog even de boodschappen naar de marina gebracht zodat Isabelle ze niet hoefde te tillen. Ze nodigde ons zelfs uit om bij haar te komen eten. Ongelofelijk lief, wat een gastvrijheid. Typisch voor Isabelle om zoiets te regelen.