We liggen, na een heerlijke zeiltocht en een uitdagende navigatie door riffen, aan een mooring in een historische plaats. Op deze ankerplaats kwamen in het verleden veel piraten. Gemakkelijk om te begrijpen. Het is werkelijk prachtig, genoeg te eten te vinden in de zee, geheel beschermd tegen het weer en aanvallen van buitenaf, maar je bent in een paar 100 meter op volle zee om de piratenschatkist een beetje aan te vullen.

De moorings worden beheerd door Exuma Land and Sea Park. Het park ligt eigenlijk in het Noorden maar vanwege de drukte liggen wij gedriëen in het Zuid park, geheel verlaten. Morgen proberen we naar de Noord moorings te komen maar het echte historische deel is in het Zuiden. Het Noorden is vooral bekend van het mooie snorkelen en een leuk museum met een echt skelet van een Potvis.

Op zoek naar de Pirate’s Lair

Met Meike, Alec, Katie, Isabelle en ik zijn we aan land gegaan om de plaats te bekijken waar de piraten van weleer hun feesten hielden. Het was een leuke hike. Goed ook om te zien dat Isabelle zowaar mee kon komen. Haar enkel gaat steeds beter, zolang ze maar een rechte stap doet.

Kleine leguaan fouragerend op het strand                              Een levende Conch die ik even uit het water haalde voor de foto

Het eiland lag bezaaid met Conch schelpen, sommige zo verweerd dat je eenvoudig kan indenken dat die schelpen door de piraten zelf zijn opgevist en opgepeuzeld. Overal staan kleine bordjes die uitleggen welke planten er staan. Één ervan is wel erg bijzonder: de zeven jaars appel boom. De vrucht duurt wel 7 jaar om te rijpen. Jammer is wel dat de vrucht dan geheel zwart is, niet echt aanlokkelijk.

Bij Seraphim was het een grote drukte achter de boot, dat moesten we maar eens nader gaan bekijken. Een grote, vette baracuda van bijna anderhalve meter, vergezeld door twee grote Horse-Eyed Jacks kwam een kijkje nemen achter de boot tot groot plezier van ons. De baracuda (Het was Bubba of Harbour master) blijkt hier te wonen en is geheel tam. Hij wordt gevoerd door de boaters die hier voor anker komen.

’s Avonds om 11 uur zijn Isabelle en ik nog even de omgeving aan het bewonderen. Heel in de verte is wel een lichtje te zien. Voor de rest is het verlicht door de multitude van sterren. Sereen!

Het was weer een schitterende dag.