De teerling is geworpen, Seawalk is officieel in de verkoop. De advertentie zal nog wel even op zich duren maar niet lang. Natuurlijk maken we onze reis gewoon af zoals gepland maar het leek ons wel verstandig om de boot alvast in de verkoop te zetten. Als we weer terug zijn in Nederland zullen we geen tijd meer hebben om veel te varen en de kinderen gaan ongetwijfeld veel tijd kosten in het weekend met sport en vriendjes.

De afgelopen dagen hebben we veel gesproken over wat we gaan doen als we weer in Nederland zijn, we hebben zelfs naar huizen gekeken in het Gooi. Daar staat best wat tussen. Niet dat we snel een huis zullen kopen, waarschijnlijk gaan we eerst huren om werk-technisch eerst op de rit te zijn. Enerzijds kijken we uit om weer in Nederland te zijn en de kinderen op school zodat ze meer vriendjes hebben. Ook de constante zorg voor de veiligheid van de boot zal ik niet missen.  We liggen altijd voor anker en als de wind dan doorzet, dan lig je toch niet helemaal gerust. Met de dinghy aan land is lastiger dan even naar buiten via de voordeur. En natuurlijk is de boot kleiner geworden in die drie jaar voor ons gevoel.

Maar anderzijds willen we deze vrijheid niet opgeven. Ondanks dat we best druk zijn, kunnen we doen en laten wat we willen. Dat zijn we straks kwijt.  De intimiteit die wij hebben met elkaar is fantastisch. De band met je kinderen is onwerkelijk. Vooral als vader is dat bijzonder. Ook dat gaan we heel erg missen. Maar de kinderen worden steeds groter en meer onafhankelijk. Je moet toch een keer loslaten.

Ook zal ik de sterrenhemel erg missen. De beweging  van de planeten is zo  goed te volgen, het feit dat je de loop van de planeten gedurende de avond zo gemakkelijk kan volgen blijft bijzonder. Gisteren was ook de Poolster erg duidelijk. Dat verveelt nooit. Je voelt een bepaalde spiritualiteit als je naar de hemel kijkt. Hoe zich dat ontwikkeld heeft zonder Architect is bijna niet te begrijpen. Datzelfde gevoel krijgt je ook als je als scuba duiker het onderwater leven aanschouwt.

Toch zijn we klaar om te stoppen met cruisen. Drie jaar is genoeg. Twee zou te weinig zijn geweest, vier is voor ons te veel. We gaan nog even de komende drie maanden genieten in de Bahamas om daarna de boot naar de VS te varen en de transport naar Nederland voor te bereiden.  Vooralsnog liggen we nog wel even een paar dagen in Nassau. FedEx (propaan tank) en UPS (EU-USA koppelstuk) stellen teleur. Maar we vermaken ons toch wel.

Lekker klimmen in het park                                                                   Oud fort in de tijd van de Engelse kolonisatie

Straw Market, lekker touristisch                                                           Alec kijkt naar de visjes

Uitzicht op Paradise Island vanaf onze ankerplaats                             Lekker steppen in het park