Yahoo, wij zijn eindelijk echt onderweg. We zitten nu echt in de ICW (Inter Coastal Waterway), Status mijl 64, nog dik 1000 mijl te gaan. We hebben de afgelopen dagen hard gewerkt. Eerst in Norfolk (uitgebreid bij de Wallmart en The Market) ingeslagen en daarna nog eens stevig blikvoer ingeslagen in Great Bridge. De boot ligt weer wat dieper in het water en kan zo oversteken naar de Caribbean.

Niet dat we dat doen. We hebben het er wel over gehad! Maar we zijn nu eenmaal luie zeilers die meer content zijn met zon, zee en blauw water dan dat we nu echt op zoek zijn naar Cultuur. De Bahamas blijft onze bestemming maar Florida krijgt ook nog wat extra aandacht. Cuba staat als laatst op de planning.

We liggen nu voor anker in een zijtak van wat Pamlico Sound heet, een grote rivier die uitmondt in de Atlantic. Die gaan we morgen oversteken, een beetje ondiep soms en 20 kilometer breed, we houden het weerbericht goed in de gaten. Het is hier ook herfst en het kan aardig blazen. Koud is het ook, brrr.

De boot doet het goed. De schone bodem geeft ons een kruissnelheid van 7 knopen en dat is een luxe. Iedereen moet nog wel wennen. School is lastig met de motor aan. Katie moet nu zichzelf vermaken maar dat lukt nog niet echt. Isabelle moet daardoor zichzelf in lastige bochten wringen. Ik kan niet mijn aandacht laten verslappen.

Dit deel van de ICW meandert enorm en neem je niet de juiste koers dan loop je snel vast. Soms is de vaargeul maar 20 meter breed. Niet overdreven als je een barge tegenkomt die lekker in het midden blijft. Het dieptealarm kan dan zo lekker gillen. Erg rustgevend.

Dat het ook voor anderen wennen is, bleek op STM 45. Een prachtige Trawler (motorboot) was vastgelopen waar ik verwacht had dat de vaargeul zou lopen. De Trawler werd door twee sleepboten losgetrokken. Nou ja, getracht los te trekken want in de tijd dat ik hem in zicht had, zat hij nog steeds vast. Hij had de geul op een paar meter gemist. Tjsa, dat kan gebeuren.

Er is een gezegde op de ICW: “Er zijn twee soorten boten, eentje die is vastgelopen en eentje die nog niet is vastgelopen”. Wij behoren inmiddels tot de eerste soort, maar vandaag niet!