De beste plek in onze omgeving om Pasen te vieren is Black Point. Black Point is een Bahamase gemeenschap die op Georgetown na de grootste in de Exuma is. Ieder jaar wordt hier Pasen als een groot feest gevierd. Natuurlijk is het hier in basis een religieus feest. De gemeenschap kent hier vier kerken, drie meer dan winkels.

Maar de gemeenschap wil ook wat geld verdienen aan de Cruisers om zo scholing en sociale hulp te kunnen betalen. En dus worden er allerlei leuke activiteiten georganiseerd. Iedere dag is er een Cook-Out waar je lokale gerechten kunt kopen zoals Conch Fritter, Conch Salad, gebakken vis, Ribs.

Voor de kinderen zijn er spelletjes georganiseerd, ballonnen figuren maken, gezicht beschilderen en eieren zoeken. De volwasssen vermaken zich met de lokale gospel muziek, basketbal en volleybal toernooi, Junkanoo (een soort Carnaval) en rondhangen met andere cruisers.

Eerste Paasdag liggen er 50 boten in de ankerplaats en het wordt dus erg gezellig. Niet erg goed voor mijn voornemen om een paar kilo lichter te worden, maar ja...

Na alle festiviteiten trekken we ons terug op het strand met een zestal boten. Dat blijkt het hoogtepunt van ons verblijf in Black Point. Allereerst doen we een kleine hike waar we onverwacht een schitterende Blow Hole zien. Er staat veel wind en het is hoog water. Ideale condities! Het blaasgat begint eerst harde wind te blazen, ik schat in op 30 – 40 knopen wind. Steeds meer water mengt zich erbij. Het mengsel spuit wel 10-15 meter in de lucht. Daarna komt het restant van de golf er ook nog even uitspuiten voordat het weer wegborrelt en alles opnieuw start.

Binnen 1 minuut ben ik drijfnat. De kinderen vinden het prachtig en hangen met mij over het blaasgat. Zelfs Isabelle kan het niet nalaten. Iedere keer blijft de kracht van de wind verbazen. Prachtig!

Op het strand worden de spullen uit de dinghy gehaald. Makana (Rick, Katie en Hoku (6)) heeft een surfboard meegenomen en vraagt of ik achter de dinghy wil surfen. En of ik dat wil! Pas na 4 pogingen weet ik mij staande te krijgen, de plank is erg wiebelig omdat de dinghy een fikse hekgolf produceert. Maar het lukt en golfsurfen achter een dinghy is een absolute kick. Allerlei hoofden verschijnen uit de luiken van de voor anker liggende boten om te kijken waar die vreugdekreten toch vandaan komen.

De kinderen vermaken zich ook met een boogieboard en laten zich heerlijk meeslepen. Ook de luchtbedden zijn populair. Alec gaat ook surfen en weet heel goed staande te blijven, zelfs als hij (snel) voortgeduwt wordt. Ook Isabelle doet een poging op het surfboard achter de dinghy en weet zich zo waar staande te krijgen om daarna jammerlijk in het melkwitte water van Black Point ten onder te gaan.

Tom en ik gaan naar de boten om een 3 liter Piña Colada’s te produceren die gretig aftrek vinden op het strand. Het wordt nog lang gezellig. ’s Avonds in bed vertelt Alec aan Isabelle: “ mamma, ik vind het wonen aan boord helemaal niet erg, mijn leven is behoorlijk perfect zo. Maar in een huis wonen is ook leuk.” Als dat je als ouder geen kippevel geeft....