Wederom is het plan niet uitgevoerd. We zouden eerst naar Rota gaan, maar daar gekomen was het lastig om een goede ankerplaats te vinden. Dat gaf de kaart al aan. Maar ja, eigenwijs. We arriveerde met laag water en we vonden inderdaad een mooi stukje. Vooruit, nog 1 rondje om te kijken of we ook kunnen zwaaien. De voorwaarts kijkende sonar ging plots naar minder dan 2 meter, wat verontrustend is als je zelf 2 meter steekt. En inderdaad, BANG!!! Gelukkig gingen we niet sneller dan 1 knoop omdat we zoiets wel verwachtte. Maar leuk is het niet.

Naast Rota is een grote marine bases waar ook Amerikanen liggen, die vinden het niet leuk als er vlakbij een burgermannetje met een boot ligt. De pilot boek waarschuwde daar al voor. Vlakbij de bases konden we wel goed ankeren, maar om problemen te voorkomen, zijn we maar doorgevaren naar Puerto Sherry. Deze marina heeft een uitstekende baai waar het goed vertoeven is.

Althans, dat dachten we. De baai is beschermd uit alle richtingen behalve zuidoost. En laat nu de Atlantische swell precies uit het zuidoosten komen. Zucht. Nou ja, gelukkig is de swell niet groter dan 2 voet. Niets eens echt irritant, genoeg om te weten dat de boot beweegt en dat je af en toe je evenwicht moet hervinden (dus genoeg om af en toe je evenwichtsorgaan aan te tasten) Ondanks dat ik een groot vertrouwen heb in het anker, heb ik vannacht toch slecht geslapen en moet weer wennen aan de rol beweging.

Puerto Sherry wordt aangeprezen in de boeken, maar vandaag zijn we te voet gaan verkennen en we vonden er niets aan, een grote marina dat wel. Met goede bootwinkels. En dat hebben we al lang niet gezien. Maar ja, ik hoef niets te hebben dus dat helpt niet. Gelukkig hadden ze wel een supermarktje met vers brood.

Morgen gaan we met de fiets naar de stad Santa Maria, de plaats in Spanje waar de sherry verhandeld wordt en de grote merken hun hoofdkwartier hebben.

In Chipiona zijn we uiteindelijk maar 2 dagen gebleven. Ook hier zei de pilot dat we in een leuke stad terecht gekomen waren. Nou, wat je leuk vindt. Op de fiets was het wel te doen, maar de afstand naar het centrum was erg groot. Wel hebben ze een heel lange winkelstraat, de winkels vielen erg tegen. Veelal bazars en bistros. Na wat omwegen zagen we plotseling een circus, Circus Berlin. Helaas kost een kaartje 25 euro en dat is wel wat veel voor vier mensen. Zo leuk vinden we het circus niet. Iets verderop was wel een erg leuke speeltuin en daar hebben de kinderen zich prima vermaakt. Uiteindelijk bleek die speeltuin vlakbij de haven te zijn. Grappig.

Belangrijkste kenmerk van onze tijd in Chipiona was wel het doen van de was. De marina had een megagrote wasmachine /  droger. In 4 sessies hebben we alle was gedaan. En dat wil wat zeggen aangezien we praten om een paar 100 kilo was.

Sinds gisteren staat de boot in het teken van Sinterklaas. De wereldschool heeft een speciale week hiervoor en die doen we nu, gisteren hebben Alec en ik een Sinterklaas gemaakt van papier en watten. Morgen gaan we pepernoten bakken. Ook hebben Alec en Katie gisteren hun schoenen gezet. Katie heeft nog geen enkel gevoel erbij maar Alec gaat helemaal op in het spel.

Uiteraard is het volstrekt geloofwaardig dat pakjesboot 12 in Cadiz is aangekomen (geholpen door het jeugd journaal die wij via het internet hebben gevolgd. Een piet was met de pakjes boot terug naar Spanje gegaan!). De pakjes boot was naar Spanje om de wereldkinderen hun cadeaus te geven en dat je natuurlijk niet iedere dag je schoen kan zetten omdat de pakjesboot ook andere landen moet aandoen.

Vandaag heeft Alec ook zijn hulp pieten diploma gehaald. Daarvoor moest hij allerlei oefeningen doen (pieten gym) zoals door een schoorsteen klimmen en met een (gekookt) ei op een lepel lopen. Een boot biedt ongekende mogelijkheden voor dergelijk apekooien. Alec was trots als een pauw dat hij voortaan Sinterklaas mag helpen met het uitdelen van cadeaus.