Pfff, twee nachten achter elkaar hebben we nu slecht geslapen. Gisteren was het Katie die ons wakker hield. Krijsen en schreeuwen is geen goed slaapliedje. Wellicht had het iets te maken met die belachelijk luide muziek die er buiten speelde. Volgens de havenmeester was het heel normaal, ze doen dat overal in Spanje, leuk hoor.

Dus snel weer voor anker, lekker rustig. NOT! Alec en Katie waren ’s middags lekker naar de dierentuin en speeltuin met Isabelle terwijl ik een Canadese boot hielp met hun SSB en weerfax systeem. Vlak voor het donker werd, zijn we voor anker gegaan buiten de marina Vila Real.

Na wel drie pogingen lag het anker eindelijk vast. We zijn beide kritisch in het anker en hadden goed uitgezocht wat het getijde verval was. Het verval is hier 1.50 meter. Dus zijn ze dicht bij de kant gegaan als we durfde. Net voor het 4 meter diep werd, want het was hoog water.

De Nocturne bleef in dieper water maar lagen daardoor wel vlak naast de vaargeul. Het waaide stevig en ’s nachts lag de boot dwars op de stroom en wind te stuiteren. Op zich viel het wel mee, maar overal waren geluiden te horen die we niet meer gewend waren. De boot moet weer stormvast gemaakt worden, niet iets wat je ’s nachts om 4 uur doet. Na een uurtje ankerwacht heb ik maar voor gezien gehouden en ben weer in bed gegaan. Isabelle nam het spontaan van me over. Je ligt toch niet lekker.]