Eigenlijk hadden we moeten blijven liggen in Vero Beach. We wisten dat het heel slecht zou worden en dat de ankerplaats open was, maar er was niet echt een alternatief. Aanstaande maandag (over twee dagen) is de perfecte mogelijkheid om over te steken van Lake Worth naar Miami, een tocht van ca. 70 mijl. Probleem bij die tocht is de Golfstroom die daar met 2 - 3 knopen tegen staat. En dat levert spectaculaire golven op met tegenwind.

Met harde wind en veel regen gaan we op weg. De tocht verloopt zonder incidenten. Het blijft echter vermoeiend want ik moet goed opletten. Het kanaal is erg smal en ernaast is nauwelijks water. Na vijf uur komen we aan bij de ankerplaats. Voor de brug is een mogelijkheid met 2,1 meter water. Dan hou je 10 centimeter over met laag water. Helaas we lopen vast bij de eerste poging (we kwamen aan op laag water).

Achter de brug is het dieper maar daar liggen we vol op de golven. Nou ja, dan maar flink wat ketting en de schoklijn erbij. ’s Avonds wordt de wind niet minder maar zelfs wat meer. Van tijd tot tijd komt er ook nog een vette speedboat voorbij en SeaWalk gooit haar neus hoog in de wind. Gelukkig houdt het anker. Slapen lukt maar matig, de wind huilt door het want en SeaWalk bokt stevig. Ons anker houdt voortreffelijk.

Persephone, waar we eerder mee geraft lagen in Vero  Beach, besluit naast ons te komen liggen. Zij, met een zelfde diepte, blijken net een iets ondieper stukje water te pakken te hebben. Zij moeten er ’s nachts uit om opnieuw te ankeren, omdat hun boot enkele malen op de grond bonkt door de golven. Hadden wij even mazzel!