Gibraltar: de aftakeling

SeaWalk op reis
Sergej & Isabelle Berendsen
Fri 4 Jan 2008 21:26

 

 

Het gaat langzaam, iedere dag komt er iemand anders langs van de werf om naar het probleem te kijken. De tuiger/rigger is gisteren al langs geweest. Vandaag is de timmerman langs geweest. De belangrijkste vent is de polyester werker, maar die was vandaag ziek. Hopelijk komt hij maandag langs. En dan kan er eindelijk een offerte gemaakt worden die naar de verzekering ter beoordeling kan worden gestuurd.

 

Het gaat dus nog wel even duren. Het goede nieuws is echter wel dat de werf tijd heeft. Dus als de verzekering okay geeft, dan kunnen we in ieder geval de reparatie hier laten uitvoeren. De marina doet wel moeilijk om voor langere tijd te blijven liggen, we moeten maar even kijken wat we kunnen regelen. Er zijn niet veel marina’s in Gibraltar, dus als Queensway Quay Marina geen plaats meer heeft, dan moeten we wellicht uit het water.

 

De tuiger gaf aan dat hij de komende twee weken geen tijd te hebben. Maar zijn werk kan ik ook en heb ik al vaak gedaan. Dus heb ik vandaag de zeilen gedroogd en opgeborgen. De Giek is eraf gegaan en alle lijnen zijn opgeruimd. Dat is een fikse klus alleen. De zeilen wegen zo’n 40 kilo. Dat is al stevig als je door het gangpad, de kuip en over de steiger moet slalommen, maar als ze nog niet opgevouwen zijn, zijn ze vrijwel onmogelijk om te handelen.

 

De zeilen zijn nog in goede conditie. Naarmate de zeilen ouder worden, worden ze ook zachter. Nou, daar is nog geen sprake van. Mijn handen zijn rauw en alle spieren doen pijn. Nu ben ik inmiddels wel wat gewend. Maar vanavond ben ik echt fysiek moe. Ook wel weer eens lekker. Nu we zo lang stil liggen, doe je vrijwel geen fysiek werk.

 

De havenmeester is fantastisch. Vriendelijk groetend loopt hij zo langs je terwijl je aan het worstelen ben met het grootzeil tussen de boot en de steiger. Uiteraard wordt geen helpende hand geboden. Gelukkig maar, want ik zag dat hij zijn handen niet wast na een toiletbezoek. Fijn!

 

Isabelle is vandaag met de kinderen naar de speeltuin geweest. Dat gaf mij de vrijheid om de boot onder handen te nemen en alle lijnen goed te laten drogen en op te bergen. Alleen de mast staat nog en die gaat er ook binnenkort vanaf.

 

De zon scheen heerlijk en uit de wind loopt de temperatuur weer heerlijk op. Een goede afwisseling want de afgelopen dagen hebben we weer eens een leuke storm over ons heen gehad. De wind kwam uit de goede richting en de haven was goed beschermd. In de Straat van Gibraltar moet het echter heel slecht geweest zijn. We hebben ruim 40 knopen in de marina gemeten.

 

De afgelopen dagen heeft het ook erg veel geregend. We hebben dus veel binnen gezeten. De kinderen hebben daar weinig moeite mee, maar de volwassenen voelen zich gekooid. We leven tenslotte op een ruimte die niet veel groter is dan onze vroegere keuken. En die was niet groot. Wel opmerkelijk dat je 2 kinderen en 2 volwassenen in zo’n ruimte kunt houden.           

 

Alec wordt erg goed in het bouwen van lego. Gisteren heeft hij 3 verschillende soorten vliegtuigen van de grond af aan opgebouwd. Prachtig om te zien. En ze lijken echt op vliegtuigen. Hij kan zich daar uren mee zoet brengen. Hij doet mij denken aan mij toen ik zo klein was. Ook ik kon uren met lego spelen.

 

Alec heeft ook  eindelijk zijn 10 dagen zonder in zijn nachtelijke luier te plassen gehaald. En hij zet de reeks gewoon door. Vandaag is dag 12. Zou hij dan eindelijk geheel zindelijk worden? Het lijkt er wel op. Overdag was Alec al vele maanden zindelijk, maar ’s nachts gebeurde er om de 4-5 nachten wel eens een ongelukje. Maar nu lijkt Alec eindelijk bijna zindelijk. Enkele maanden geleden hadden we beloofd dat Alec zelf een kado mocht uitzoeken als hij 10 dagen zonder een plas in de luier ’s nachts kon blijven.

 

En nu is het zo ver. “Wat zou je willen hebben, Alec? Denk goed na.” Alec wilde een astronauten pak dat echt kon vliegen. “Alec, dat kan niet, hoor. Echt vliegen. Alleen alsof vliegen.” Nou, vooruit, dan maar een astronauten pak dat alsof kan vliegen, maar wel met een helm en een luchtfles en een computer.

 

Dus nu is de zoektocht gestart naar een astronauten pak. In New York hebben we al een prachtig pak gevonden op het internet, maar liever zoeken we het iets dichterbij. Als er iemand tips heeft, graag!