Wij zijn er! We hebben de Canarische Eilanden op eigen kiel gedaan! Super! Een gevoel van trots vult mij toch wel een beetje. Wij zijn redelijk schijterige zeilers en kijken huizenhoog op naar de echte zeerotten. En een overtocht van Gibraltar naar Lanzarote heeft ons toch wel met ontzag vervult. Vorige jaar zou ik het helemaal eng gevonden hebben. Maar nu waren we er wel klaar voor. En we hebben het gedaan!

Alle ARC boten lijken zich hier te verzamelen in deze marina. Het is ook de logische keuze om aan land te gaan en het is inderdaad een heel prettige haven. Het is dan ook erg gezellig om alle ervaringen uit te wisselen met de andere boten. We hebben eigenlijk allemaal hetzelfde gevoel.

De tocht hiernaar toe is een zeer goede repetitie voor het echte werk. Allerlei kleine dingen hebben we veranderd aan de zeilvoering. De spiboom gaat een drukke tijd tegemoet en daarom heb ik daar aardig mee geëxperimenteerd en ik weet nu zo ongeveer hoe ik hem het beste kan gebruiken. De scheepswinkel hier is goed uitgerust en ik kan alles vinden wat ik nodig heb. De winkel heeft zelfs een paar onderdelen die erg hoog op mijn verlanglijst stonden maar nergens te vinden waren zoals onder andere een speciale polish en lijm voor de dinghy.

We hebben ook contact gehad met de leverancier van de furler van de Genaker en hopen ook dat nu opgelost te hebben. Maandag gaan we Seawalk ook nog even op de kant zetten om de bodem schoon te maken en nieuw in de anti-fouling te zetten. Dat is hard nodig want de laatste keer was januari 2007, ca. 20 maanden en 3500 mijl verder. We hebben een mooi baardje onder de boot en dat haalt de snelheid met ca. een halve knoop naar beneden. Op een transatlantische tocht scheelt dat toch 1,5 tot 2 dagen varen. En het is goed voor het moraal als je mooie daggemiddelden vaart.

We blijven hier nog zeker 2 weken want de moeder van Isabelle komt ons bezoeken en heeft een appartement geboekt in Lanzarote. Daarna varen we direct naar Las Palmas in Gran Canaria en duiken we in het ARC feestgewoel.

We liggen nu verwaaid in de haven met gemiddeld 35 knopen. Niemand gaat er nu uit en de schepen die binnen komen verhalen van zeer hoge golven. Wat hebben we een mazzel gehad met de mooie overtocht. Okay, de swell was best hoog en ook wij hebben twee nachten 35 knopen gehad. Maar de golven hebben niet echt kunnen opbouwen. Op z’n slechts was het een verward golven patroon en slechts 5 meter op z’n hoogst. Niemand vertrekt nu uit Gibraltar want daar waait het nu 40 knopen. Arme Balchis, ik hoop dat ze al uit Gibraltar zijn want nu is het daar slecht vertoeven.

We hebben vriendschap gesloten met een aantal boten, met name met de Ohana. Mailin (2,5 jaar) en Katie hebben elkaar helemaal gevonden en ook met Holger en Suzanne klikt het super. Holger heeft zelfs aangeboden om mij te helpen met het verven van de onderkant. Nu heb ik hem ook een aantal ochtenden geholpen om een fiks elektrisch probleem op te lossen. Voor wat hoort wat, maar toch is het super dat hij wil helpen. Alleen is het wel een erg grote boot en Isabelle moet toch op de kinderen passen, die kan niet echt helpen.

Morgen hebben we een groot feest op de steiger georganiseerd. Alle boten zijn uitgenodigd en iedereen neemt iets mee, genoeg voor zichzelf maar het wordt natuurlijk eerlijk verdeeld. Ben benieuwd hoe dat gaat worden. Het mag duidelijk zijn dat het erg gezellig aan het worden is.