17/9/7

De afgelopen dagen hebben we Finisterre eindelijk gerond. De beruchte kaap was zo mak als een lammetje. Geen wind, nou ja, 2,5 knopen  en de zee als melk. Zo vlak hebben we de zee in deze reis nog niet gezien. Onderweg uiteraard dolfijnen gezien, de omgeving hier is zo rijk aan vis dat het hier een walhalla is voor dolfijnen. Er gaat nu geen dag meer voorbij zonder dat we ze zien.

De Kiara heeft vandaag ook een paar grienden gezien, tandwalvissen van ca. 6-8 meter lang. Wij zaten echter een 6 mijl verderop en dat hebben we moeten missen. De Balchis heeft een haai om de boot gezien en vele schildpadden. Je kunt dus wel stellen dat het hier een mooi natuurgebied is.

We nemen wat tijd om alles te bekijken maar varen toch iedere dag 30 mijl om vordering te maken. We hebben de laatste paar dagen voor anker gelegen in verschillende baaien. Prachtig.

Nu liggen we in een zeer sjieke marina waar over een paar dagen een regatta wordt gehouden. Daardoor ligt de haven vol met superjachten en raceboten. Het clubhuis heeft zelfs een eigen indoor zwembad. De marina was ongepland maar door een zeer dreigende lucht een prettige uitvlucht.

Vanavond gaan we bepalen of we morgen verder varen of blijven liggen. Dit hangt natuurlijk van het weer af en de swell. Er schijnt morgen een swell van 3 meter te komen en dan is het niet fijn ankeren of varen. We zien wel. We schieten lekker op naar beneden.

Camarinas voor anker                                Finisterre in de mist