Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan na een heerlijke nacht. De ankerplaats leek goed gekozen, net uit de swell waardoor we af en toe een zetje krijgen. We lagen vrijwel in de vissershaven, maar omdat het seizoen nog niet begonnen is, lagen we ook ’s nachts lekker stil.

Bij het ochtendgloren wilden we anker opgaan omdat we een lange tocht voor de boeg hadden met harde wind in het vooruitzicht na 16:00h. We willen rond vieren op de bestemming zijn: Marina Tomas Maestre in Mar Menor.

Bij het anker op gaan hoorde ik al dat er een probleem was. De lier moest zwaar werken. Stap voor stap om de lier niet te laten oververhitten kwam de ketting naar binnen. En toen werd het duidelijk, er hing een gigantisch anker aan, type vissersman. Dat is zo’n anker met vier armen met grote punten eraan. Het anker was 1.5 meter lang en de vier armen waren 1 meter per stuk. Bedoeld voor grote schepen, niet voor Seawalk dus.

Hoe moet ik die er nou afkrijgen? Aan boord tillen is geen optie, geen kraan aan boord. Dus snel in de bakskist het dinghy ankertje pakken, type dreg anker. Met dat anker heb ik het anker aan de boot gehangen en eerst geprobeerd ons anker te bevrijden. Dat lukt gelukkig. Door een lijn eronder door het halen, konden we ons anker los krijgen en met de pikhaak wegduwen zodat we ons anker aan boord konden halen. Lijntje los maken en plons, het anker viel terug in de haven. Even vingertjes tellen en het zweet wegvegen.

Eindelijk op weg, ½ uurtje te laat en geheel wakker, daar kan geen koffie tegenop.

De tocht zelf is gelukkig minder spannend, eerst 5 knopen op de kop, daarna 5 knopen op de kont en daarna begint het een beetje te waaien, 12 knopen pal van achteren. Omdat we wat stroom mee hebben, schieten we lekker op en besluiten we om een stuk verder te varen dan het oorspronkelijke plan. De Kiara, Balchis en Nocturne gaan naar Torrevieja en dat is voor ons ook haalbaar. Dus nog even doorzetten, na 70 mijl komen we om ½ 5 aan bij de marina.

We hadden vooraf een plaats gereserveerd. Havens zijn snel vol in dit gebied. Bij aankomst moesten we de havenmeester oproepen op de VHF 9. Maar bij het oproepen van Marina Torrevieja, kregen we geen enkele reactie. Dan maar bellen. Blijkt dat we de haven moesten oproepen als Marina Internacional. Snel kwam er een marinero om ons te helpen aanleggen. De haven is prima. Ze hebben zelfs een klein RVS trapje aan de steiger gemaakt om het op- en afstappen te vergemakkelijken.

De Nocturne ligt voor anker en de Balchis was er nog niet. Maar de hereniging met Jaap en Diana was erg leuk. De kinderen vonden het ook erg leuk. Morgen gaan we ook voor anker want het is hier erg duur. Maar vanwege Pasen wilden we nu even lekker in de haven liggen.