Nou, eindelijk is het record gebroken. Het heeft even geduurd. Maar vandaag was het dan zover. We zijn vier keer vastgelopen. Lang leve de kl*&te ICW. Oh wat zullen we blij zijn als we weer op zee zijn. De eerste twee keer waren geen verrassingen. De St Lucie inlet is berucht om zijn ondieptes en daarom gingen we ’s morgens erg vroeg op pad om daar met hoog water te kunnen zijn.

Tot onze verbazing was de ICW bij de inlet afgesloten door een baggerschuit. We moesten het kanaal uit. Precies op de plek waar het ondiep was. De Safety Boat gaf aan dat het “No problem” was, waar zij voer was het 6 voet. Mhhh, wij zijn 6,6 voet, dat gaat dus niet lukken. We proberen het toch met 1 knoop snelheid. Knal! Vastgelopen. Ik trek de boot los en probeer een tweede aanloop. Knal, weer vast.

We overleggen met de Baggerschuit en hij trekt zijn slurf in, met een linkse hoek vaar ik recht op de baggeraar af en draai op het laatste moment. Ik kan de kapitein een hand schudden maar we komen er langs. Het heeft even geduurd voor de adrenaline was gezakt.

20 Mijl verder en heel veel draaiingen komen we bij een stad. Hier moeten we 6 bruggen passeren. Het gaat vervelend langzaam omdat hier het autoverkeer voorrang heeft en de bruggen alleen op gezette tijden draaien. We moeten soms lang wachten met veel zijwind.

Bij de laatste brug gaat het weer fout. De brug gaat open en ik lig als tweede boot  150 meter voor de brug. Ik geef gas om zo snel mogelijk door de brug te gaan. En knal, we liggen weer vast. Dit keer is het onverwacht en met een redelijke snelheid. De kinderen schuiven naar voren en Isabelle komt boven kijken wat er gebeurt is. Ik trek de boot weer los en probeer aan de bakboordzijde de ondiepte te passeren. We lopen weer vast, dit keer zachtjes. De brug blijft gelukkig even op ons wachten en bij de derde poging aan de stuurboordzijde van het kanaal komen we er met 10 centimeter water onder de kiel langs.

Wat een dag! We bunkeren diesel en gaan voor anker. We liggen vlak naar de inlet van Lake Worth maar door een kleine draaiing van de kant liggen we uit de hoofdstroom.  De hele nacht liggen we op de ketting zo rustig is het daar. Perfect.

Morgen gaat de wekker om 04:30 om de lange tocht naar Miami over zee bij daglicht te doen.