Wederom zijn we vroeg op pad gegaan, het weerbericht gaf een “Small Craft Warning” voor de namiddag en we wilden niet in een onweersbui bezeild raken. Na een tijdje gaat de wind een beetje bijstaan, slechts 6-9 knopen. Maar... genoeg om een beetje te zeilen. Washington is ten slotte maar 12 mijl ver en zelfs met 4 knopen is dat maar 3 uurtjes. De stroom helpt ons ook nog met een knoop vanwege het opgaande tij. Al met al zeilen we met 4-5,5 knoop de Potomac op en varen onder zeil Washington binnen.

Gek genoeg voelt dit geweldig. Het voelt alsof we er eindelijk zijn, vergelijkbaar met de aankomst in St Lucia na 3 weken op zee. Gek ook dat we in het machtscentrum van de wereld zijn, met onze eigen boot als gezin.

We gaan slechts even aan land, Alec wil dolgraag fietsen. Het slechte weer is niet gekomen en het is heerlijk koel, slechts 30 graden. Alles is relatief!

Seawalk voor anker in Washington. Prachtig centraal onder de rook van het witte huis!

Vandaag is trouwens dubbel feest want het is vakantie voor Alec! Hij is vandaag officieel overgegaan naar Groep 3. Hij heeft zijn CITO toets prima gedaan.

De uitslag:

1.       Ruimte en Tijd:                 1 fout:   103 punten

2.       Ordenen:            4 fout:   083 punten

3.       Taal:                       0 fout:   111 punten

Van de Juf heeft hij een cijfer Goed! Gekregen en ze was erg onder de indruk van de andere dingen die hij al kan. Informeel heeft hij van de Juf een 10 met een Griffel gekregen. Ook Isabelle kreeg een groot compliment want door al haar inzet en discipline is Alec zo ontwikkeld. Goed gedaan, Belle. Ook jij krijgt een 10 met een Griffel.