Heerlijk, weg uit de marina. Vrijheid! Rust! Het is ongelofelijk hoe lekker het is om weer voor anker te liggen. In Albufeira gingen de werkzaamheden van de bouw van een ander hotel bijna continue door, ’s avonds werd er in de haven steevast gevoetbalt, alleen na 11 uur was het stil.

En nu, nu is het heerlijk stil. We hebben alle tijd, we hoeven nergens naar toe. Het enige twee nadelen van Culatra is dat bij laag water stinkt en we er op de motor naar toe moesten, uiteraard hadden we 5 knopen wind pal tegen. Daar kun je niet tegen kruisen en zeker niet in de winter. Het daglicht is beperkt en we moeten bij slack water naar binnen. Het is springtij en dat betekent dat er meer dan 5 knopen stroom staat  buiten slack. Dus maar weer eens op de motor om op tijd te zijn voor hoog water.

De afgelopen dagen in Culatra waren heerlijk ontspannen. Het ritme is weer hersteld. Samen met Darren en Katie heb ik kockels gezocht en daar hebben we een heerlijke maaltijd van gemaakt. Het heeft wel iets om zelf je eten te verzamelen en dan klaar te maken. Isabelle had iets nieuws bedacht, eerst klaar koken en daarna bakken in wokolie met knoflook. Heerlijk.

In Culatra overviel mij een gevoel van relaxheid, ondanks dat we ongetwijfeld al ontspannen zijn, kan het blijkbaar dus nog beter. Lekker met kinderen op bed blijven liggen, rustig ontbijten, met Katie naar de kant terwijl Alec school heeft en vice versa als het mijn beurt is om met Alec school te doen. Daarna lekker met Alec iets doen als Katie slaapt en daarna met zijn allen naar Catamaran Baai waar liveaboards permanent liggen.

Dit is genieten. Oh ja, Darren en Vichy zijn dus niet naar de Canarische Eilanden gegaan, na een nacht op zee met windkracht 7 zuidwest (weersverwachting was Noordoost 3) zijn ze omgedraaid. Ze hadden al eens bij Finisterre hun eerste boot verloren en zijn daardoor wat voorzichtig (lees: verstandig) geworden. Zij blijven dus ook in de Med.