Onthaasten is het woord dat de laatste paar dagen goed omschrijft. We liggen nog steeds voor anker. En blijven ook nog wel even. De baai waarin we liggen is een natuurpark en zit werkelijk vol met vis. Ze springen zelfs uit het water. Als je op de goede plek bent en snel genoeg is vissen met een netje hier een  makkie. Kennelijk zijn we geen van beide, want het is nog niet gelukt. Gisteren zijn Darren, Katie en ik naar een eiland in de baai gevaren met de dinghy en tussen de rotsen gevaren. Ongelofelijk hoeveel vis er daar rondzwemt. Ze laten zich echter niet zelfs niet met een hengel door ons vangen. We doen iets verkeerd, maar ik heb geen idee wat.

De dagindeling is sinds kort gewijzigd. De afgelopen dagen hebben we een tropisch eiland gemaakt, de Noordpool en Nederland. Vandaag maken we een soort wereldkaart en daar worden dan die plaatsen ingezet. Erg leuk om te zien wat een determinerende factor is voor Alec met betrekking tot die plaatsen. Nederland bestaat uit Rode huizen, een kinderboerderij en een auto. Op de Noordpool heb je sneeuw en een ijsbeer. Een tropische eiland bestaat uit een palmboom, een onderwater-schatkist, een hert en een zeilboot.

Gisteren hebben we voor het eerst met het hele gezin vanaf de boot gezwommen. Althans, Katie en ik hebben gezwommen. Isabelle dook er 1 keer in en vond het toen toch nog te koud, nou ja, ze is er in ieder geval ingedoken. Ook Alec is even gaan zwemmen en heeft daarna in het bijbootje zitten spelen. Katie vond het water helemaal super, ze gilde het uit van plezier. Een echt waterdametje. Het water was heerlijk, in het begin wel fris maar warmer dan we tot nu toe zijn tegengekomen.