Twee dagen geleden kwam er een dinghy langszij. Tot onze verrassing werden we in het Nederlands aangeroepen. Adriaan en Kim wonen hier in Nassau en hebben ook een Jeanneau Deck Saloon (het nieuwere zuje, erg mooi). Zij zagen onze Nederlands vlag (is ie toch nog ergens goed voor) en dachten dat het leuk zou zijn om even gedag te zeggen.

En leuk is het geworden. Natuurlijk was de borrel aan boord van Seawalk erg gezellig. Het duurde niet zo lang omdat de kinderen natuurlijk ook iets te eten moesten hebben maar we werden al snel uitgenodigd om de volgende dag even langs te komen voor een borrel en een diner in het Atlantis resort.

Dat werd erg gezellig. Allereerst moesten we natuurlijk het zusje van Seawalk bekijken en daarna gingen we lekker op het terras buiten bij Kim en Adriaan zitten. Zij wonen in een prachtig appartementen complex uitkijkend op onze ankerplaats. De kinderen zaten met popcorn Cartoon Network te kijken en waren helemaal gelukkig. 

Met een golfcar zijn we naar Atlantis gereden alwaar we in een superdeluxe restaurant verwend zijn met de heerlijkste dingen.  Het restaurant had een prachtig buffet zodat de kinderen ook lekker zelf alles kinden halen. De kwaliteit is erg goed en we hebben heerlijk genoten van Sushi, Lamsvlees, Italiaans, te veel om op te noemen. Alec is wel tien keer teruggegaan om weer iets lekkers te gaan proeven. Het werd erg laat. De verhalen van Adriaan en Kim waren leuk om te horen, omdat hij in het Hotel wezen zit, is hij de hele wereld rond gereisd.

Adriaan is General Manager van het superdeluxe resort One and Only in Nassau welke samenwerkt met het Hotel Atlantis op Paradise Island. Kim was zo lief ons uit te nodigen dit resort eens te bekijken en de kinderen mochten in het verwarmde zwembad aldaar. Adriaan moest helaas werken, maar Kim ontving ons erg hartelijk.

Wat een luxe! De topkamers zijn 10k per dag maar iedere kamer / villa heeft zijn eigen butler en kok en dat mag natuurlijk iets kosten. Uiteraard komen er dan verhalen los van klanten die een extra villa boeken omdat zij niet willen eten in de villa waar ze verblijven. Wij stervelingen gaan in zo’n geval naar een nabij gelegen restaurant, maar voor de superrijken onder ons is dat niet weg gelegd.

Inmiddels zijn wij alweer langer gebleven dan gepland. De ontmoeting met Adriaan en Kim was zo leuk dat we nog niet weg wilde. En we waren al wat langer gebleven dan gepland omdat er een fikse storm zou komen. Ik was zo slim om een reservering in een marina te regelen zodat we in ieder geval veilig zouden zijn, de windvoorspelling was op een gegeven moment 50 knopen.

Een dag voor de storm werd duidelijk dat het niet zo’n vaart zou lopen en zijn we voor anker gebleven. ’s Avonds barste de storm los en omdat we ook op stroom liggen, helde SeaWalk flink in de 40+ windvlagen. Dat gaf best een eng gevoel, maar zoals vaak went het na een tijdje.  De wind nam wat af na middernacht (gemiddeld 30 knopen) en ondanks dat ik in de salon sliep, kon er toch nog wat geslapen worden.

De volgende dag was het niet veel minder maar ik moest er wel uit met de dinghy om onderdelen te regelen voor de gasfles. Dat was een beetje nattig maar in dit klimaat droogt het snel.  ’s Middags was het een stuk rustiger. Een goede storm is altijd goed voor je zelfvertrouwen. Het verhoogt je conformt-zone. Nu hebben we meerdere malen geankert met meer dan 40 knopen en weten dat ons anker goed houdt. Maar combinatie stroom en veel wind blijft spannend.

We gaan morgen naar de Exuma’s. Vanwege het gebrek aan internet worden de foto’s op een later tijdstip toegevoegd. Alles moet vanaf nu weer via de satphone.