Gisteren zijn we voor het eerst met de dinghy aan land gegaan in Colonial Beach. We hadden eigenlijk een toeristische omgeving verwacht maar het bleek vergane glorie. Colonial Beach bestaat eigenlijk uit een 4 kilometer lang schiereiland. Aan de zeezijde heb je een aantal heel mooie stranden en een boulevard. Aan de andere kant heb je een binnenmeertje. Helaas kunnen we daar niet ankeren vanwege het gebrek aan diepte.

Maar met de dinghy kun je er wel varen en het leek ons een goede manier om te gaan verkennen. Na een paar kilometer leggen we aan in een jachthaventje en vragen aan een aardige dame (Suzie) waar alles is in het dorpje. Dat blijkt tegen te vallen. Met name op het gebied van boodschappen. De rest is toch wel erg leuk, maar rustig.

Er zijn twee grote speeltuinen die makkelijk te benaderen zijn voor ons en het strand ziet er uitnodigend uit. Maar boodschappen doen is lastiger. Er is een Strip Mall met een Food Lion een paar mijl verderop. Te ver om te lopen en een taxi kennen ze hier niet. De havenmeester is heel aardig en geeft ons een brochure van Colonial Beach. Wellicht dat daar de taxi in staat.

Teruglopend naar de dinghy komt Suzie ons al tegemoet. Ze gaat ons wel even brengen naar de Food Lion. Met een golf karretje. Nou, daar zeggen we geen nee tegen. En passant geeft ze ons ook nog even een rondleiding door het dorp. Het shoppen gaat zo snel mogelijk om Suzie niet te lang te laten wachten en op de terugweg gaan we door de Drive-In van McDonalds. Grappig.

We nemen afscheid van Suzie bij de dinghy en ik breng de kinderen met Isabelle naar de speeltuin. Daarna ga ik de boodschappen naar de boot brengen en opbergen. Terug aan land blijken de kinderen heerlijk te spelen in de speeltuin. Alec heeft een jongetje ontmoet van z’n eigen leeftijd en samen met Katie speelt hij daar een hele tijd mee. De speeltuin is uitgebreid en er blijkt ook een paar barbeques te staan. Die moeten we maar eens gaan gebruiken als de Seraphims weer bij ons zijn over een paar dagen.

Aangekomen aan boord vindt Isabelle het tijd om de romp schoon te gaan maken. De kinderen wilden DVD kijken maar vergeten dat spontaan omdat ze zo gezellig met Transformers poppen aan het spelen zijn. Het is fijn om te zien dat ze zo lief samen kunnen spelen en er zoveel plezier in hebben, want we hebben nog geen nieuwe kinderboten ontmoet sinds we in de Chesapeake rondvaren.Het duurt wel 1½  uur voordat er ook maar enige sprake van onenigheid is. Ongelofelijk. Dat is toch wel een record in de Berendsen familie historie. Zo lang hield ik het niet uit met mijn broers en zus.