De bemanning
SeaWalk op reis
Sergej & Isabelle Berendsen
Sun 27 May 2007 22:05
Schipper is: Sergej
Berendsen, 42 jaar (5 maart 1965)
Bemanning
bestaat uit:
-
Isabelle Berendsen - Tactor, 39 jaar (10 april 1968)
-
Alecsej Berendsen, 4 jaar (18 april 2003)
-
Katie Berendsen, 1 jaar (vrijdag 13 januari 2006)
Vijf jaar geleden
stond ik (Sergej) voor het besluit om aan kinderen te beginnen. Als oudere
yup was dat wel een grote stap. Weg vrijheid? Maar.. de droom om eens met een
schip de wereldzeeen te bevaren was er ook nog. Alleen leven om te werken is
niet genoeg, er moet meer zijn. Doordenkend leek het mij fantastisch om zo'n
reis te doen met je eigen kinderen. Zij zijn namelijk in staat om je eigen
arrogantie te laten verdwijnen en de wereld met nieuwe ogen te laten zien. Met
name de leeftijd 3-7 jaar is daar sterk in. De amerikanen noemen dit de Wonder
Years, omdat de kinderen in die periode het wonderlijke nog kunnen zien.
Wie had gedacht dat
wij inderdaad met zulke jonge kinderen in staat zouden zijn om dit te doen.
Afgelopen jaar (2006) hebben we definitief de knoop doorgehakt. Als we het gaan
doen, dan doen we het nu. Alec is nog jong genoeg waardoor we niet gedwongen
zijn om een kort rondje Atlantic te doen en na 14 maanden weer in de ellende van
Balkenende te staan.
We gaan in principe
voor onbepaalde tijd, huis en haard verkocht, de boedel in de lange opslag en
heel veel verkocht of weggeven. De limiet zit 'm in het socialisatieproces van
Alec wat epidemische vormen gaat aannemen al hij rond de 10 jaar is of als we
het niet meer leuk vinden.
Er is geen vast omlijnd doel, we gan eerst eens naar de
Carieb, maar het zou zo maar kunnen dat we daarna de Middelandse Zee gaan
bezoeken. Waarschijnlijker is het dat we door Panama steken en een paar jaar in
Polynesie blijven rondhangen. Dan zou de reis ca. 5 jaar gaan duren.
Het zeilen met
kinderen levert haar eigen uitdagingen. Ook al zeil je met z'n tween, 1 is
altijd met de kids bezig. Dit is vermoeiend, constante aandacht voor het schip
is niet meer vanzelfsprekend. We kiezen er dan ook voor om geen haast te maken
en veel tijd te spenderen aan de wal. Het is daarom geen zeiltocht maar een
ontdekkingsreis. Niet naar nieuwe horizonten, maar naar jezelf en het
gezin.
Ons motto is: Leef,
leef nu!
