Een beetje teleurstellend was de overtocht van DR naar T&C wel. Natuurlijk moest de motor weer aan omdat er nagenoeg geen wind stond, waar zijn toch die Trade Winds waar iedereen het toch altijd over heeft? Wij zien ze niet.

De teleurstelling zit hem in het gebrek aan walvissen. De overtocht gaat namelijk over een beroemd paargrond voor Bultrug Walvissen. En wij dus kijken en kijken en kijken. Maar geen walvissen gezien. Mhhh. Jammer. Ik had me er erg op verheugd.

De ankerplaats bereikte we net voor het donker en was idyllisch. Het water is zo mooi en zo helder. Dat is werkelijk ongelofelijk. Nu hebben we wel regelmatig in mooi water gelegen, maar dit topt alles.

Big Sand Cay is niets meer dan wat de naam suggeert. Een hoop zand in de Atlantische Oceaan. Jawel, de Atlantische Oceaan want we hebben zojuist de Caribean achter ons gelaten, weer een mijlpaal.

De ankerplaats is niet geheel verlaten maar wel vrijwel. Er ligt slechts 1 ander schip. Big Sand Cay is werkelijk prachtig. De volle maan maakt het plaatje compleet en Isabelle en ik zitten nog uren in de cockpit te genieten van het uitzicht terwijl de kinderen al lekker in bed liggen.

’s Morgens worden we al vroeg gewekt door een langzame rolbeweging. De wind is gedraaid en het eiland geeft ons geen bescherming meer. We halen een nieuw weerbericht op en daaruit blijkt dat het front nog even een kick gaat geven. We wijken uit naar South Caicos. Niet precies op onze route en niet de mooie ankerplaats die we op het oog hadden, maar wel goed beschermd.

We hebben wel een beetje haast want het front komt er aan. En waarempel, we zijn nog geen 2 uur lekker aan het zeilen als de wind begint te blazen. De motor gaat aan en we hakken de laatste 7 mijl nog even in een hoge zee. De zeeengte hier kent een fikse stroming en die staat tegen de wind, de golven worden daardoor erg steil.