Martinique: we zijn iets vergeten te vertellen!

SeaWalk op reis
Sergej & Isabelle Berendsen
Tue 3 Feb 2009 00:28

Een paar dagen geleden merkte ik op aan Isabelle dat wij iets vergeten zijn om te vermelden in de blog. Iets heel belangrijk maar ook iets dat langzaam ingeslopen is. Toen ik het vertelde aan John en Nicola kwam deze mededeling ook als een schok. Zij hadden hetzelfde ervaren. Ook bij hen is het ingeslopen.

 

Wat wij namelijk vergeten zijn te vertellen is:

 

WIJ ZIJN EIGENLIJK HEEL GELUKKIG OP DIT MOMENT

 

Gek eigenlijk. Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest. Ook slaap ik sinds kort erg goed (misschien de rum?). Maar het is niet zo dat ons leven nu zo over rozen verloopt. Er gaan best veel dingen kapot die weer gerepareerd moeten en de neergaande economie beïnvloedt ons spaargeld aanzienlijk. Genoeg redenen voor zorgen maar die zijn momenteel simpelweg dingen van het leven. Ze gebeuren en je moet ze ondergaan, niets meer en niets minder.

 

Het blijft erg gezellig hier op de ankerplaats in St. Anne´s. Ondertussen heeft de Walrus, een NL boot, met Marieke, Martin en hun drie kindere (Gijs 8, Ties 7 en Meike 5) zich ook bij de ankeraars in St. Anne´s gevoegd. We hadden al van de Walrus gehoord via de Samba en Saeftinghe. Grappig genoeg blijkt Isabelle Marieke nog te kennen van de middelbare school. Een paar dagen geleden opperde wij een picknick te houden op het strand. Iedereen bleek er zin in te hebben. Het was een groot succes.  Zo´n 8 boten, meeste met kinderen, deden mee. In totaal 17 kinderen en 16 volwassenen. Iedereen nam wat mee. Even hadden we een enorme schok nadat Carolyn van de Imagine ruim een uur kwijt was. Ze was gaan wandelen met wat bekenden van een andere boot. We hebben met z´n alle overal gezocht en wilde zelfs de politie inschakelen. Gelukkig bleek dit alles niet nodig. Geheel onbewust van onze angsten kwam na 1,5 uur gezellig kletsend aangewandeld. Die ouders hebben nog een hartig woordje met haar gesproken. Dit is, volgens mij, je grootste angst als ouder. Het feestje duurde nog tot zon´s ondergang en daarna ging iedereen moe maar voldaan naar huis.

 

De afgelopen dagen zijn eigenlijk allemaal bovengemiddeld super geweest. Gisteren hebben we een auto gehuurd met 7 zitplaatsen, samen met de Seraphim. En hebben we een tour gemaakt. Eerst moesten we een batterij voor de laptop van John zoeken. Dat duurde erg lang en pas om 2 uur ´s middags zijn we daadwerkelijk aan de toer van het eiland begonnen. Na een keer verkeerd te zijn gereden kwamen we eindelijk in het regenwoud gebied.

 

Al snel kwamen we bij een plaats waar het water uit de berg stroomt. Daar hebben we onze veldflessen gevuld. Meer puur water vind je nergens. Verderop vonden we een leuke stroomversnelling waar we lekker met de voeten in het water stapten. Midden in het regenwoud, een prachtige ervaring. Natuurlijk viel Alec op zijn kont in het water met zijn kleren aan. En we hadden geen reserve kleren bij ons. Het gezicht van Alec toen hij daar in het water zat, was prachtig.

Naast de stroomversnelling was een trap het oerwoud in. Inmiddels werd het al aardig donker. En wat een verrassing! Het hele oerwoud zit vol met vuurvliegjes! Overal knipperen lichtjes, groenige laser beams, werkelijk fantastisch. Ik had nog nooit vuurvliegjes gezien dus dat was een prachtige ervaring. En het was dubbel mooi om het aan onze kinderen te laten zijn.

 

Martinique is een erg mooi eiland met mooie vergezichten en een prachtige vulkaan die tot de wolken reikt. De vulkaan heeft een klassieke vulkaan vorm met een ronde krater in de top. Erg populair bij de kinderen die bij elke bocht een kijkje wilden nemen naar de vulkaan.

 

In het donker zijn we het regenwoud uitgereden en bij de Carrefour boodschappen gedaan. De kinderen hadden we geparkeerd bij de McDonalds tot hun groot plezier. Gejuich steeg op in de auto toen we parkeerplaats opreden. De burgers waren van ondergeschikt belang vooral de speeltuin was erg populair.

 

Vandaag hadden we de verjaardag van Silve, een Noorse vriendje van Alec. Bij de speelgoedwinkel naast de Carrefour hadden we een leuk cadeau uitgezocht. Maar omdat het te duur was, konden we dat niet geven. Het budget was 10 euro. Alec wilde het toch geven en wilde het verschil van 5 euro zelf betalen. Zo lief dat hij bereid was om zijn eigen geld te geven zodat Silve een mooier cadeau kon krijgen. Silve was erg blij mee.

 

Het verjaardagsfeestje was op het strand en met veel chocolade taart en mooi weer waren de kinderen tot dik 6 uur onder de pannen. Ook de ouders werden voorzien van hapje en drankje. Het was weer erg gezellig!

Tour de Martinique: het regenwoud

 

Beach parties!