Alcudia: Boeien Stoeien
Wij beginnen beiden vertrekkers kriebels te krijgen. Het wordt tijd om verder te trekken. Nooit gedacht dat wij dat nog zouden krijgen, J. Maar we kunnen niet weg voordat we alle aanpassingen hebben afgerond. En het zijn nog een paar fikse klussen.
De watermaker is eindelijk gerepareerd en loopt als een zonnetje, of beter als een fijn regenbuitje. Zo mooi heeft hij nog niet zijn werk gedaan. Dan klopt ook wel omdat het probleem ontstaan is in de fabriek. Bij het samenstellen van de cilinder met de cilinderkop is O-ring verkeerd komen te staan en deels in de cilinderkop terecht gekomen. De zuigerkop is daardoor schuin komen te staan en daardoor liep de machine steeds vast.
Ik ben daar pas achter gekomen
nadat het onderdeel uit NL geen soulaas bood. In overleg met de dealer in NL is
besloten dat de gehele machine gedemonteerd moet worden. Met 36 graden in de
boot in een zeer kleine ruimte was dat geen sinecure. Maar met een demontage
handleiding bij de hand en logisch nadenken, lukte het. En helemaal aan het eind
werd het probleem duidelijk.
Inmiddels gebruiken we de watermaker al weer een week zonder problemen. Omdat de tanks lang stil gestaan hebben, moeten we tanks een paar keer spoelen om eventuele zooi (met name ontsmettingsmiddel) weg te werken. Dat betekende ook lange douches, heerlijk. En niet meer tonnetjes water sjouwen iedere 4 dagen.
Een klein probleem blijft, het water smaakt een beetje zout. Dat moeten nog maar eens bespreken met Rob Wink. Het water verhaal is dus nog niet helemaal afgelopen.
De Genaker Furler is ook aangekomen en geïnstalleerd, pffff. Nadat we de furler in de USA hebben besteld, is er 8 weken verstreken. De douane heeft het onderdeel bijna een maand vastgehouden en uiteindelijk ons een briefje gestuurd. Uiteraard namen ze de telefoon niet op en moesten we een auto huren om naar Palma te gaan om het daar af te handelen. We waren nog even in de illusie dat we dan ook het pakketje direct mee konden nemen. Ha, dan ken je de Spanjaarden nog niet. No Señor, no possible! Uiteraard werkt de douane niet samen met de post en geven zij gewoon het pakket vrij en de post levert het dan af. Dat duurde dus ook 5 extra dagen.
Maar uiteindelijk was de furler dan eindelijk aan boord en konden we beginnen met het ontwerp van de boegspriet. Na enkele uren passen en meten hebben Les en ik een technische tekening gemaakt en zijn we op de fiets naar Bernhard gegaan.
Bernhard is een verhaal apart. Tijdens de verjaardag van Les een paar weken geleden kwam er ineens iemand langs met een kayak en sprak Les toe in het Pools. Grote vreugde natuurlijk om een medelander tegen te komen, zoveel polen zijn er niet in Alcudia. En Bernhard blijkt de eigenaar te zijn van een zeer grote staalfabriek met vestigingen in Polen, Duitsland en natuurlijk in Alcudia.
Les besprak toentertijd onze plannen voor een boegspriet en meteen zei hij dat dat Les’ verjaardagcadeau was. En inderdaad, Bernhad was ons niet vergeten, evenmin zijn belofte. Binnen 1 dag had hij de boegspriet gemaakt, persoonlijk afgeleverd en door twee van zijn mensen laten monteren. Ongelofelijk! Natuurlijk eindigde de avond met een buffet dat Isabelle snel heeft gehaald bij een lokaal restaurant en de drank vloeide overvloedig.
Nu konden we de furler er ook
daadwerkelijk opzetten. Helaas bleek de Genaker te lang omdat de boegspriet iets
naar boven staat om het ankeren niet in de weg te zitten. Dus moeten we onze
radiaal gesneden genaker
Natuurlijk heeft de furler speciale lijnen nodig en die zijn niet te krijgen in Alcudia. Na veel bellen in Palma, lijkt het te lukken. De lijnen worden opgestuurd en hopelijk komen ze vandaag aan. We zullen zien.
Haka gaat ook vertrekken naar een andere plaats, Port Bou bij de Spaans – Franse grens. Les heeft alleen geen papieren om een motorboot te varen. Hij heeft zijn commerciële papieren voor een zeiljacht, maar niet voor een motorboot. Ik wel, dus ga ik mee om zijn boot weg te brengen. 1 Dag varen en dan met het vliegtuig terug naar Palma vanuit Barcelona. Maar om weg te kunnen gaan, moest er veel gebeuren. Diesel tanken, water tanken, romp onderwater schoonmaken en zijn motor repareren. Omdat Les met mijn genaker aan het vechten was, ben ik onder zijn boot gedoken om alle koraal en poliepen te verwijderen. En natuurlijk enkele diesel runs gemaakt.
En zoals al eerder vermeld hebben wij de vriezer vervangen. De oude vriezer kon het volume van 80 cbm vriezen niet aan (te lage vriescapaciteit) en moesten we op zoek naar een nieuwe. Omdat nergens een nieuwe vriezer te krijgen was (meer dan een maand bestel tijd), ben ik met Les naar Palma gegaan om een ouder model verdampingsplaat te halen met een nieuw model compressor. Deze zijn niet aan elkaar te koppelen maar wel aan elkaar te lassen. Dus heb ik eerst de vriezer ingebouwd en de isolatie te verbeterd. Daarna is een monteur uit Palma gekomen om de twee te koppelen, vacuüm te maken en nieuw gas toe te voegen. En daarna bleek de vriezer nog iets te weinig te vriezen, een lokale monteur heeft nog wat extra gas toegevoegd en daarna bleek het perfect te werken. De kinderen genieten van eigen gemaakte yogurt en Cola ijsjes en ik van IJs in mijn Whisky, heerlijk!
Het mag duidelijk zijn dat ik de laatste dagen hard aan het werk ben. Het is voor goed doel, maar toch erg vermoeiend. Ik hoop met twee dagen klaar te zijn met alle werkzaamheden en dan kunnen we gaan varen. Als eerste gaan we naar Menorca want daar is mijn zus op vakantie en die gaan we opzoeken.
2 weken geleden heeft Alec zijn laatste schooldag gehad en heeft meester Knutsel deze keer de Cito toetsen afgenomen. Het resultaat was alsvolgt:
- Ordenen: 1 fout van de 42 vragen
- Taal: 3 fout van de 48 vragen
- Ruimte en Tijd: 2 fout van de 42 vragen
Erg goed dus. En dat betekent dat Alec over is naar Groep 2. Hij en wij zijn erg trots.
Als beloning zijn we naar de Cart baan gegaan. Dat wilde hij zo graag, maar na twee ronden in de wagen wilde hij er al weer uit. Het ging hem toch te hard. Dan maar kindermenu bij Burger King.
Na twee maanden aan een boei gelegen te hebben, moesten we eindelijk plaats maken. De boei was verhuurd en dus moesten we een andere boei oppikken. Inmiddels liggen we bij Haka na eerder aan drie andere boeien te hebben gelegen. Een echte boeien dans! Isabelle is inmiddels al een volleerd stuurvrouw en weet de boot ook bij harde wind precies bij de boei te brengen. Aanleggen bij Haka ging ook vlekkeloos.
Het weer blijft goed hier en dat betekent dat we veel in de zee zwemmen. Alec zwemt tegenwoordig alleen in de zee. Natuurlijk wel met zwempak, maar toch. We moeten we steeds opletten want er komen regelmatig speedboten op snelheid door de ankerplaats. Onbegrijpelijk.
Van tijd tot tijd is het zo gezellig met bezoekende boten dat we ’s avonds nauwelijks samen zijn. Laatst hadden we vijf Nederlandse boten (waaronder de Mermaid van Gerard en Josje en de Seawind van Ingrid en Peter) in de baai voor anker. Erg gezellig. Eerst een dinghyfloat (meerdere bijbootjes aan elkaar vastmaken en gewoon laten drijven), biertje tijdens het zwemmen in zee en daarna op SeaWalk gezellig drinken ’s avonds. Ook een aantal Engelse boten (John & Nicola en Patty & Sue) met kinderen hebben de feestvreugde verhoogd.
Isabelle is druk doende om Katie zindelijk te maken en dat is soms erg grappig om te zien. Gisteren, tijdens hun verblijf bij Viva Tropic, kwam Katie trots melden dat ze een poepie had gedaan in de struiken. Nu is een poepie bij Katie een plasje en een pappa poepie is een drukje. Isabelle heeft er toch maar even water over gegooid omdat het niet geheel in de struiken was. Katie vind het maar niks om op de WC te plassen maar is iedere keer erg trots als ze het dan toch heeft gedaan.
De twee boefjes
`
Les Waligora met een berichtje aan zijn kinderen op zijn verjaardag
De watermaker boosdoener
Nederlandse verbroedering
1 emmertje water halen, 1 emmertje pompen. In de foto staat slechts de helft van de voorraad