Morgen vertrekken we richting Gibraltar met een tussenstop in Barbate. Het weer zit erg tegen en er is slechts een klein weather window (weer raampje?), dus als we kerst willen vieren in Gibaltar moeten we zaterdag vertrekken.

De Straat van Gibraltar is berucht en is vergelijkbaar met de kusten van Finisterre (zowel de Franse als de echte, Spaanse) en de baai van Biscay. Dit doen we dus niet met slecht weer, zeker niet als het wind tegen is en al helemaal niet met wind tegen tij. Gelukkig zit het tij deels tegen. Dat betekent wel dat een zig zag koers gaan varen om zoveel mogelijk van de complexe getijde wisselingen van de Straat gebruik te maken.

In het midden van de Straat draait het tij 3 uur later dan aan de kust. Waardoor je tij mee kan hebben als je eerst aan de kust blijft. 2 uur voor doodtij aan verplaats je meer naar het midden waardoor je 3 uur extra stroom krijgt, waarnaar je weer snel naar de kust vaart om 2 uur later weer tij mee te krijgen. Tegen die tijd zouden we er al moeten zijn.

Maar het weer moet wel meewerken, dus nu bekijken we iedere 12 uur nauwgezet de ontwikkelingen in de Straat. En iedere keer is het weer anders. Zoals ik het zie, zijn er twee depressies (1 op de atlantic en 1 op de med) die vechten om een plaats in weersysteem. De computermodellen weten niet precies wie nu de overhand gaat krijgen. We zien wel. Ik  hoop dat de Atlantic depressie wint, want die geeft een gunstiger wind.

De boot is geheel bevoorraad. Carrefour levert af in Cadiz. Ook in de marina. Nou, dat hebben ze geweten, drie sterke mannen waren er voor nodig om alles aan boord te zetten, vier hele grote kisten en 2 grote pakken luiers. De bakskisten puilen weer uit.

’s Morgens zei Isabelle half serieus, half gekscherend, om toch naar Caribean te vertrekken nu de boot gevuld is. We hebben er een uurtje serieus over gesproken. Uiteindelijk was de conclusie dat we toch echt de Med willen zien en dat we dat dan beter nu kunnen doen. Volgend jaar gaan we of nog een jaar in de Med als het bevalt, of we gaan naar de Caribean.

Aan boord van Sea Walk blijft het leven erg relaxed. ’s Avonds keken we vaak naar de TV-serie LOST die mijn broer Björn bij ons vertrek had mee gegeven. Toen Isabelle in NL was heeft ze zelfs seizoen 3 gekregen. En die is nu ook bekeken. In NL had ik geen enkele interesse voor de serie, maar nu wel. De serie is erg leuk opgebouwd en los van een paar slappe afleveringen is het de beste serie die ik in lange tijd heb gezien. Je moet de serie wel volgen, anders is het niet leuk.

En nu zijn we aan het eind gekomen van seizoen 3. Boeken lezen we ook erg veel en we ruilen veel met andere boten. Je vraagt je soms wel af of je bepaalde boeken in NL ooit zou lezen. Ik heb nu ook eindelijk de Ilias en Odyssee gelezen. Die stonden al langer op mijn lijst. Nu alleen nog Oorlog en Vrede. Vandaag heb ik zelfs een boek twee keer gelezen. Ik had hem al gelezen en ik wist ook hoe het ongeveer zou eindigen, maar het was toch leuk om te lezen.

De sfeer op de boot begint op kerst te lijken. Grappig is wel dat wij nu pas in Kerst sferen komen. In NL zou je al vanaf september lastig gevallen worden met winkelinrichtingen en muziek op de radio. De kerst CD’s zijn nu pas uit de kast gehaald en we gaan binnenkort onze eigen kerstversiering maken. De champagne is al in huis gehaald en ligt koud.

Het plan is om een Brits (Nocturne) – Amerikaans (Isabelle) - Nederlandse (de rest van het gezin) kerst te vieren. Hoe je een Christmas Cake, een hammetje en een erwtensoep combineert is nog niet duidelijk. Waarschijnlijk gewoon wegspoelen met veel drank J, dat is internationaal gebruik.