Onze reis begon erg relaxed. Bart en Leonie hadden voor ons gekookt en brachten ons 's avonds naar het Ibis hotel bij Schiphol. De volgende morgen om zes uur op en met de shuttle naar Schiphol, waar we door Remco, 5.15 uur opgestaan!, al opgewacht werden om ons uitgeleide te doen. Daarna dan toch nog die slopende reis, 20 uur onderweg, hotel Casa Blanca in Guatemala City en de volgende dag 6 uur met de bus naar Fronteras, Rio Dulce. Verzachtende omstandigheid, de stroopwafels en ander lekkers dat we van tennismaatjes Wil en Gerard meekregen!  

Maar dan zijn we er toch maar lekker weer. 

Zolang de boot nog op de kant lag, hadden we één van de twee huisjes van de haven tot onze beschikking. Het is ruim, heeft airco, televisie (Australian Open kunnen zien), slaap -en badkamers e.d., maar als er halverwege je verblijf een stel bij je intrekt, moet je niet moeilijk doen en als er iets kapot is, kan het lang duren voor het hersteld wordt.  

De afvoer van de riolering was kapot. Uiteindelijk groeiden er naast het huisje grote tomatenplanten uit de tomatenzaadjes, die met de ontlasting in de aarde terecht gekomen waren.

  

Nederland is mooi! Met Saskia en Aad en logé Roosje op Texel.

Met Ans en Harry, zeilvriendjes van onze tijd in Florida, Bahama's en Colombia, naar de expositie in het Singer van Kirchner.

Na wat omzwervingen ligt hun boot nu in de Middellandse Zee. Te veel malheur aan de boot om de Pacific op te gaan.

Ze waren toevallig ook in Nederland.

Internetten op het terras van de haven. Tevens ontmoetingsplek. Er schuift altijd wel iemand aan. 

Je kunt van alles krijgen in de "Westmarine" van de haven, maar een mooie lus aan een lijn zit er niet in.

Érg ingewikkeld om ze zelf te maken, zeker bij de lijnen, die een kern hebben. Wim is er onderhand een meester in. 

Je kunt veel laten doen in de haven, maar soms zijn onderdelen niet te krijgen. Geen probleem, Noe maakt het zelf wel, zoals hier een onderdeel voor het roerlager. Een lust om naar te kijken.

Uitzicht over de rivier vanaf de haven.

Verzoek blog-volgers: "niet alleen mooie dingen en succesverhalen"

Oké dan. Dit is ons heerlijke huisje. Het heeft aan de voorkant een groot dak tegen de zon, waar iedereen dankbaar gebruik van maakt om zijn auto te stallen, zijn werkbank neer te zetten en eronder te klussen.   

Er moest nog wel wat geklust worden. De toiletpomp zat vast, de waterpomp van de motor lekte ( opgestuurd naar Guatemala City voor revisie en inderdaad binnen een week terug!), de lenspomp was stuk, nieuwe lagers in het roer, het voegmiddel van het teak dat we vorig jaar hadden laten vervangen was een zachte drab geworden, is weer vernieuwd en de cover van de dinghy is vermaakt. Probleem dat blijft is de ankerketting. De Amerikaanse maten passen niet op de lier en 60 meter meenemen uit Nederland was geen optie. We moeten het nu doen met de opnieuw gegalvaniseerde reserve ketting van 45 meter, zo nodig verlengd met een lijn. Niet helemaal ideaal, als je lijn om koraal heen slaat, slijt hij door. Maar je laat het touw natuurlijk niet over de grond lopen. In Belize is het niet zo diep, dus hopelijk voldoet het.  

Tortugal. Zó zien de restaurants er meestal uit. Vaak alleen per boot bereikbaar. 

"Daar gaat ze"

Bootje van Catherina, een Italiaanse operazangeres, gepensioneerd. Ze voert de Nederlandse vlag, omdat de mensen dan aardiger tegen haar zijn!

Er zijn nogal wat hippie-achtige figuren die op soms krakkemikkige bootjes van ongeveer niets leven.

"Sandy" kookt op haar boot voor boaters. Vandaag Chickenpie en haar "speciale brownies".Dat bestel je over de marifoon en dan komt ze het brengen.

Canadeese vriendjes waren bij Amerikanen te eten gevraagd. Na het eten van brownies waren ze dizzy en zwalkend naar huis gegaan, niet wetende dat ze "space cake" gekregen hadden.

Fronteras vanaf het dak van de nieuwe crêperie.

Uitzicht naar de andere kant. Aanlegplek voor je dinghy bij de "super". Sundog, groene dak rechts, hippie-achtige tent waar je heerlijke pizza's kunt eten en mojito's uit grote bowls drinkt.

Volgende week gaan we waarschijnlijk naar Belize. Moet ook wel als we 3 maanden het land uit willen. Ik ben herstellende van griep, wat volgens mensen hier, die het weten kunnen, het Zika-virus is (koorts, rode ogen, spierpijn, erge buikkrampen en diarrhee. Het halve dorp schijnt besmet te zijn en als je op internet naar het verspreidingsgebied kijkt, ligt Guatemala vol in het midden. Er wordt hier regelmatig tegen muggen gesprayd.