Fw: St Maarten vervolg

St. Maarten, 11 april 2010
De dag nadat Bart en Leonie vertrokken waren, hadden
we even een slechte dag. Het
brandnieuwe motortje van de dinghy was gestolen (Tante Ma vonden we een eindje
verder verwaaid terug) en einde gezelligheid met onze vriendjes. De lagoon is zo groot en het water
meestal zo onrustig dat je het vergeten kunt, peddelend ergens te
komen. ’s Morgens om half acht is
er over de marifoon, kanaal 14, een klein “cruiser’s net”. Mensen melden dat ze vertrekken of net
aangekomen zijn, evenementen worden gemeld (woensdag tussen 5 en 8 happy hour bij de Turtle
Pier en gelegenheid mensen te
ontmoeten die binnenkort weer de oversteek naar Europa gaan maken, de “rondje
Atlantic” zeilers etc.). Bij zo’n happy hour vind je dan een heel
eiland van dinghy’s aan de steiger. Wim had over het net gemeld dat onze motor
gestolen was en prompt meldden Jil en Ken zich, erg aardige Canadezen, die ons
een motortje te leen aanboden. Waren we even uit de brand. Vervolgens bleken
Maarten en Yvonne er weer te liggen en ontmoetten we Akke en Henri met kinders
Lotte en Silke, die we maanden geleden in Portugal hebben leren kennen. Werd het
geheel onverwacht ineens weer heel gezellie (om met Bart te
spreken). We hebben inmiddels een
nieuw motortje, de watermaker is gemaakt, alle e-mail gelezen en beantwoord. We
kunnen weer verder. Het plan is om via Saba, St. Eustatius, St. Kitts en Nevis
etc. naar het zuiden af te zakken. In juni hopen we voor de boot een plek op
Grenada te vinden en een maand naar huis te kunnen. Richting Saba schijnen er nu
bultruggen te zijn, die met die enorme staarten. Waarschijnlijk hebben we die
met Bart en Leonie ook al gezien, zij het alleen het lucht spuiten en de grote
ruggen. Vissen hebben we al een
tijdje niet meer gedaan. Op het rif komt een giftige stof voor, Ciguatera. Het
gif hoopt zich op in het lichaam van de vissen, die op het rif fourageren. Hoe
groter de vis, hoe meer toxine. Het gif kan voor de mens dodelijk zijn. We hebben nog wat
snorkelfoto’s en –filmpjes. De spotted eagleray was wel heel bijzonder. Hij
heeft vrij puntige “vleugels” en een extreem lange staart. Ze zwemmen onder je
door op zoek naar schelpdieren en visjes in het zand.
De Turtle/ waterschildpad
vervoert een shark-sucker op zijn schild, een vis met zuignapjes, die zich
vastzuigt op haaien, schildpadden en grote pijlstaartroggen.
Een Trunkfish, die zich
tegoed doet aan de resten van een zeekomkommer. Nog wat Bart en Leonie en
een poserende moeder en dochter op het strand van Cane Garden
Bay.
|