Oranjestad, Aruba, 18 december 2010,

Samen met een heleboel andere schepen zijn we de baai bij Oranjestad ontvlucht. Er was zoveel swell en er waren zoveel golven met grote schuimkoppen, dat het op de boot niet goed uit te houden was. Wonderlijk trouwens dat er helemaal geen wind was.

We liggen nu wat verder weg onder de beschutting van een eilandje. Een mooi plekje met uitzicht op mangroven, ’s nachts de rustplaats van veel pelikanen.

Nadeel is dat we naast de landingsbaan van het vliegveld liggen en als we pech hebben onder de rook/stank van de vuilverbranding.     

We willen eigenlijk graag weg, maar hoe verder we komen hoe lastiger het wordt om zaken te kopen/ regelen.  Het is de laatste plek waar onze “camping-gas” flessen gevuld kunnen worden.

We moeten over op het Amerikaanse systeem met een nieuwe fles en aansluitsysteem.

Budget Marine, waar we de meeste bootspullen kopen, is zonder auto vrijwel niet bereikbaar. 

Gelukkig kwamen we in de haven een Amerikaan tegen, die daar toch een keer naar toe wilde en ons wel een lift wilde geven. Hij moest zijn vrouw nog even ophalen en dan zit je zomaar ineens  met leuke mensen aan de wijn.

Een groot deel van de dag gaat op aan uren lopen naar Arugas (die dan dicht is en de volgende dag is de juiste persoon er niet) voor een nieuwe gasaansluiting, de supermarkt, benzine voor de dinghy en de was. Dat laatste is geen straf, want de was doen we voor fl. 1.25 in het Renaissance Hotel en terwijl de was draait, vermaken we ons in het zwembad en drinken wat aan de bar in het water.

Aruba heeft niet zo heel veel te bieden. Oranjestad heeft vooral luxe kledingwinkels en juweliers. Het enige “bijzondere” gebouw heeft veel weg van een grote erg roze suikertaart.

De stranden zijn mooi, komvormig en afgewisseld met lavarotsen, waar het water met veel geweld in spleten omhoog gestuwd wordt. Maar, bijna overal langs het strand staan hotels en je moet er met de bus naar toe. We hebben een keer een stuk met de bus gereden en zijn in 2 uur langs het strand naar Oranjestad teruggelopen, een leuk uitje.

We wachten nog op onze nieuwe (garantie) sun-shade, de gasfles moet nog geïnstalleerd, een paar wassen gedaan, de eetvoorraad moet goed aangevuld worden(in Cuba kun je bijvoorbeeld geen brood kopen, omdat brood op de bon is en bonnen krijgen wij niet). En als het weer dan ook nog  goed is, kunnen we richting Jamaica.

Het is voor ons nog een verrassing waar we met Kerst en Oud en Nieuw zullen zijn.

We krijgen af en toe hulp en dat levert leuke contacten op met een gezellig etentje of een fles wijn, die dan direct opgedronken moet worden. Enoch is uren bezig geweest om virussen van de computer te verwijderen. En hij heeft er van alles opgezet:  taalcursussen voor 15 talen, inclusief de cursus Spaans, die we net voor 90.00 Euro gekocht hadden, en een stel films. Ons Frans gaan we nu ook maar ophalen als dat aan de orde is.  Bob heeft alle routes met ons doorgenomen naar Jamaica, Cuba, Belize, Guatemala etc.  Plekken waar je het veilig is en andere waar je vooral niet moet komen.    

We zijn door Dave  gered toen het motortje van de dinghy het begaf, en we met tegenwind nog erg ver van onze boot verwijderd  waren.  

Foto’s:

“Roze suikertaart”,   Pelikanen, Cruise schepen varen vlak langs onze ankerplek , plukken van cocosnoten