Cayo Zaza de Fuera
Lonely-Planet
Mathilde en Wim
Mon 21 Feb 2011 02:59
|
21:28.045N 79:34.638W
Cuba, Cayo Zaza Fuera, 20 Februari
2011
We beginnen een beetje verslaafd te raken aan de
eenzaamheid. In 12 dagen zijn we nog steeds niet aan land geweest en
het hoeft ook niet zonodig. Buiten een paar dolfijnen hebben we de hele
dag alleen water gezien en het verveelt niet. Om 4 uur
vanmiddag kwamen we hier aan. We liggen in een mooie
beschutte baai. Een witte reiger, bijna zo groot als een zwaan,
is op jacht aan de rand van de mangroven, aalscholvers zijn aan
het vissen en pelikanen scheren laag over het water. In de verte
kunnen we vaag de bergen van het vasteland zien.
We hebben weer eens gezwommen, dat doen we
niet zo vaak meer, want bij de huidige watertemperatuur
van 26 graden moeten we doorkomen en
dat is nieuw.
Aan het eind van de middag kregen we gezelschap van
een stel vissers. Ze wilden graag vis of kreeften aan ons slijten, maar we
hadden nog 4 kreeften, en dat was al veel te veel. We hebben wat rum
en sigaretten gegeven.
Als dank kwam één van de vissers een mooie vis
brengen, zoals we laatst zelf gevangen hadden, maar dan 2 maal zo
zwaar (>1 kg). Vreselijk aardig, maar we weten niet wanneer
we dat allemaal op moeten eten.
We wilden eigenlijk naar Trinidad en vandaar naar
Cienfuegos, maar we zien er tegen op om weer én de douane, én de arts, én
de dierenarts, én de ambtenaar van de immigratie, én de politie én de
hash-hond en nog zo'n paar mensen aan boord te krijgen om in te klaren,
vervolgens weer een hele procedure om uit te klaren en in Cienfuegos
hetzelfde verhaal. Het plan is nu om voor de nacht te ankeren bij een
eilandje voor Trinidad en niet aan land te gaan en de volgende dag door
te varen naar Cienfuegos.
Eerst met Tante Ma (ik denk dat Tante
Ma niet heeft kunnen bevroeden dat er zó vaak aan haar
gedacht zou worden) nog wat varen tussen de mangroven.
Er moeten regelmatig grote groepen
flamingo's bij de eilanden te zien zijn.
|