Atlantische Oceaan
Lonely-Planet
Mathilde en Wim
Fri 15 Jan 2010 14:16
|
15 januari 2010
(Gisteren werd het mailtje aan het blog niet
geaccepteerd, vandaag een nieuwe poging)
Oh, wat is dit geweldig! We hebben 7 dagen naar het
zuiden moeten varen, enerzijds om de windstiltes te ontlopen, anderzijds om de
noord-oost passaat te bereiken. Of, zoals men zegt: naar het zuiden varen tot de
boter smelt en dan rechtsaf. Nou, zover zijn we nu dus. We vlinderen (fok
naar de ene kant, grootzeil naar de andere kant) over een licht wiegende oceaan,
af en toe opgetild door een grote golf, die je een stuk verder weer zachtjes
neerzet.
Het 30 C en zo voelt het ook, geen wolkje aan de
lucht. Niet veel reden om nog iets aan te trekken.
Als de accu's vol zijn, loopt de watermaker. Hij
levert genoeg om de watertank vol te houden.
We hebben nog steeds verse groenten en fruit.
Sinaasappels, heel veel citroenen. Zelfs de ijsberg sla en paprika's zien er nog
net zo fris uit.
De Serano ham wordt maar mondjes maat aangesneden,
want van de vis die we vangen kunnen we steeds een paar dagen eten.
De dorade (goudmakreel), die we gisteren vingen
(1300 gram) staat inmiddels bovenaan ons verlanglijstje. Hij of eigenlijk zij,
was werkelijk goud van kleur, maar de kleur verdwijnt snel. Eigenlijk zijn ze
blauw, maar onder verschillende gemoedstoestanden kunnen de vissen verschillende
kleuren aannemen.
Dagafstand: 126 mijl. Nu windje achter, varen recht
naar het westen, bij de huidige snelheid bereiken we Sint Maarten over 340 uur
(maar dat is heel optimistisch).
|