Key West vervolg
Lonely-Planet
Mathilde en Wim
Tue 3 May 2011 17:38
|
Key West, Florida, 3 mei 2011
We liggen voor anker in open water met voor
ons wat begroeide eilandjes. Op behoorlijke afstand wat groepen ankerende boten,
waarvan er maar weinig bewoond zijn. Met Tante Ma moeten we een aardig stukje
varen naar haven "Key West Bight", maar dan zijn we ook meteen midden in de oude
stad. Hoewel, oude stad, Amerika is te jong om
een oude stad te hebben. Wel de typische brede straten, vrijstaande houten
huizen met veranda en soms mooi uitgewerkte daklijsten, en groen, veel
groen, uitbundig bloeiende bougainville en oranje-rode
bloemenschermen van de flamboyant. Leuk om te fietsen. Ooit was Key
West de rijkste stad van Amerika. Het eiland
is geliefd bij kunstenaars en excentriekelingen. We kwamen terecht in
een homo-bar met mooie half blote jongens. Veel mensen met uitgebreide
tattoo's, dun staartje in de nek. Er zijn eeerg veel winkels,
waaronder aardige kunstwinkeltjes. In Duval street, een mooie
oude winkelstraat, kwamen we terecht in de "bedraces", een soort
badkuiprace, maar dan met bedden. Travestieten maakten van de gelegenheid
gebruik om zich mooi uit te dossen en poseerden graag voor de
foto, je wilt natuurlijk wel gezien worden.
Dit in contrast met de radio-uitzendingen van Key
West. Op zeker 3 zenders zijn altijd preken te beluisteren
met opzwepende teksten begeleid door aanzwellende muziek bij de climax. En
voor 70 dollar kun je de DVD kopen.
Ieder half uur gaat er een bus het eiland rond. En
wat kregen we te zien? de ene "mal" na de andere. Ongelofelijk, wat
een winkels. Eigenlijk is het eiland een grote, zei het
landelijke, stad.
We hebben de eerste woonboten gezien, allemaal
hetzelfde, hout als de huizen, 2 verdiepingen en vlak naast elkaar
afgemeerd. Niet zo aantrekkelijk. Verder een paar wijken met
stacaravans, waar de minderbedeelden wonen.
De zonsondergang is hier een ritueel. Iedereen
trekt een uur voor zonsondergang naar de "sunsetpier" en zit op bankjes langs de
reling te kijken hoe de zon onder gaat. Vaak onder
applaus!
De mensen zijn erg aardig, zijn eigenlijk wel
nieuwsgierig naar de niet-Amerikanen. Regelmatig komt er een boot langszij
om een praatje te maken: "hi guy's, how're you doing?"
Het leven lijkt voor ons vrij duur te zijn. We
betalen 6 dollar per dag om je dinghy aan te mogen leggen, Wim is
op koekjesrantsoen, want die zijn niet te betalen,
daarentegen zijn een half dozijn oesters, met citroen en sausjes 3
dollar, nou ja, dan doen we het daar maar mee. We redden ons wel.
De haven ligt vol boten van
sportvissers. Het visafval trekt grote vissen aan. Er huist een school
erg grote tarpons en we zagen een verpleegstershaai.
Rond Florida komen de met uitsterven bedreigde
manatees = zeekoeien voor (enige plek in de wereld?), tot in de haven worden ze
gezien. Ze zijn erg traag en worden daarom nog al eens aangevaren, maar niemand
vaart er minder hard om. We verlaten Florida natuurlijk niet voor
we zo'n bijzonder dier gezien hebben!
Onverwacht is internet een probleem. We moeten het
dus even stellen met de iridium telefoon, foto's moeten daarom even
wachten.
Het is hier leuk!
|