Lanzarote 2
Puerto Calero, Lanzarote, 28
november 2009 Felix De 2e duik ging
al aanmerkelijk beter. Alhoewel George, onze duikinstructeur, wel opmerkte dat
ik mijn flippers moest gebruiken. De 1e duik had hij me blijkbaar de hele duik voortgesleept,
omdat ik niets met mijn benen deed. Felix is een zeebaars van
+/- 1 meter. Een indrukwekkend grote vis, met hoektanden als van een hond.
George is al 10 jaar met hem bevriend. Hij zou proberen hem te lokken. Op onze
knieën in het zand en niet bewegen. Hij maakte geluid met een plastic zakje en,
ja hoor, uit de donkere diepte kwam hij heel langzaam tevoorschijn. Hij bleef
een tijdje behoedzaam voor ons hangen en verdween weer in de
diepte. George vertelde, dat hij af
en toe een sardine voor hem meeneemt, die Felix achter hem aan zwemmend al probeert uit zijn zak te trekken en
dat hij met hem kan stoeien. Felix had op een gegeven moment twee vishaken in
zijn lip, die hij eruit heeft kunnen halen. Zeebaarzen zijn roofvissen,
die zich verschuilen, en ineens tevoorschijn schieten als er een prooi langs
komt. Als je zo stil op de grond
zit, komen er hele scholen nieuwsgierige visjes om je heen
zwemmen. Dorada’s zwemmen met je mee.
Een zeehaas geaaid, een 20
cm grote naaktslak, die op een
zacht klein konijntje lijkt. Wisten we niet: zeesterren
hebben ogen! Ze zitten goed zichtbaar op de uiteinden van de
armen. In het dolfijnenmuseum
troffen we een presentatie van acht
foto/filmkunstenaars. Alles over het onderwater leven met muziek en als
“film”vertoond. Aandoenlijk het requiem van een pilot whale. Een fotoserie over
een pilot whale die geen afscheid kan nemen van haar dode kalf. Ze blijft hem
maar meedragen, dan op haar snuit en dan weer met de staartvin in haar
bek. We hopen de pilot whales
hier nog te zien. Het zijn grote dolfijnen met een stompe
kop. Je moet je goed vasthouden,
want ze schijnen de boot een zetje te geven. We hebben een avond
doorgebracht met Frank en Tinie. Zij hebben 7 jaar op de Middellandse Zee
gevaren en o.a. Israël en Egypte aangedaan. Leuk om te horen hoe
overwinteraars een half jaar in een haven doorbrengen. Zij hebben 2x een half
jaar in Turkije in een haven overwinterd met zo’n 60 mensen van allerlei
nationaliteiten. Een Turkse coördinator komt
vragen wat iedereen zou willen doen. Yoga, tennis, bridge, tekenen
etc. Degenen uit de groep met de
meeste ervaring, begeleiden dan de andere
geïnteresseerden. Eén keer in de week komt er
een busje voorrijden voor een excursie, wandeltocht of
concert. Tinie had daar leren bridgen
en tennissen. Sommige mensen gaan nooit meer weg. Laurie en Christiaan erg
bedankt voor de mooie verjaardagskaart van Marjolein Bastin met “muziek” van zee
en Bonte Pieten! Bij de foto’s:
een Felix
pilot whales
|