Curacao vervolg

Lonely-Planet
Mathilde en Wim
Sat 25 Sep 2010 17:07

Curaçao, Spaanse Water, 22 september 2010

 

De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Ik belde Peter en Ineke om te horen hoe het met Jaapje is. Ineke vertelde dat Joke, een vriendin, die ik wel van praktijk en exposities ken, ook net op Curaçao logeerde en wel op “Zanzibar” beach vertoefde. Op de kaart konden we Zanzibar niet vinden. Maar in de bus hoorden we een paar meiden over Zanzibar praten.  Het bleek op loopafstand te zijn.

Wel om een wandelingetje verlegen, zijn we er gisterenmiddag om een uur of 5 uur naar toe gelopen. En, heel toevallig, ze waren er pas een paar keer geweest, vonden we Joke en Jaap aan het strand.

Vanavond gaan we met hen en dochter Aletta en vriend Robin, die hier wonen en werken, eten in “De kleine wereld”. Als het doorgaat tenminste, want er zijn regelmatig squals, stortbuien met heel veel wind. Eergisteren ‘s nachts was het ook raak. Iedereen was op, en verschillende boten waren gaan draggen. Lichte paniek als je tussen al die boten in de nacht een veilige nieuwe ankerplek moet vinden. Op het cruisers-net ’s morgens discussies over wat je in zo’n geval het best kunt doen.

Er komt een lage drukgebied deze kant op met 50% kans dat het een hurricane wordt en gevaar voor veel wateroverlast en het ontstaan van modderstromen. Soms verdwijnen ze ook ineens en is er niets aan de hand.

 

We hebben het Joods Nieuwjaar in de Synagoge, Mikvé Israël, meegevierd. Een bijzondere gebeurtenis. De Synagoge stamt uit 1732, prachtig glanzend mahonie houtwerk, een dikke laag zand op de grond als herinnering aan de 40 jaar durende zwerftocht van het Joodse volk door de Sinaï.

De hazzan, de voorzanger, had een prachtige geschoolde stem en een groot deel van de dienst werd gezongen. Een waar concert.

De Synagoge is een kleinere kopie van de Portugese synagoge in Amsterdam. Inde 17e eeuw zijn Sefardische Joden voor de inquisitie in Portugal gevlucht naar o.a. Amsterdam en ook Brazilië. Met de West Indië Compagnie kwamen zij naar Suriname en de Nederlandse Antillen.  Zij  bezaten veel van de tabaks- en suikerplantages  en bijbehorende landhuizen. Toen deze niet genoeg meer opleverden begaven zij zich succesvol in handel en scheepvaart.

We hebben een paar dagen een auto gehuurd. Een verrassing  om ‘s morgens om half 8 al in de file te staan. Harder dan 60 km/uur rijden is niet mogelijk want na een goed stukje weg zijn er ineens weer enorme gaten. Straatnamen zijn zelden aangegeven, toeteren doe je om iemand gedag te zeggen en je slaat af als je daar zin in hebt.  Richting aangeven is daarbij niet gebruikelijk.

De Beth Haïm- begraafplaats (1659) is, net als de Joodse begraafplaats die we in Suriname gezien hebben, de +/- oudste in de Nieuwe Wereld.  De olieraffinaderijen zijn opgerukt tot aan de muren van het kerkhof. Bizar gezicht.

Grappig te lezen dat de familie Cohen van oudsher tot de “kaste” van geestelijken behoorde.

Daarna zijn we haar het Christoffel National Park met het landhuis Savonet met alle bijgebouwen en museum geweest. Prachtig verzorgd. Wat geleerd over de minnen (je eigen kind tekort doen om het kind van een blanke te kunnen voeden) en de problemen bij de veeteelt:  hoe krijg je melk van 175 melkkoeien tijdig bij de klanten bij een temperatuur van boven de 30 graden en zonder koeling. De dagproductie van een koe was in de goede tijd 7 liter per dag (vergelijk de huidige productie:  30 – 40).

Gegeten bij “Jaanchie” met als trekpleister een kunuku (knoek-) huisje (= oud slaven-/arbeidershuisje) in de tuin, zoals bij ons een molen.    

 

24 september

Van het noodweer is niets gekomen. Wel al een paar dagen geregeld stortbuien. De bomen zijn ineens helemaal groen en bloeien, de berm is veranderd in een zee van roest-roze pluimen.

Drie dagen na volle maan (de 26e) gaat al het koraal tegelijk zaad uitstoten. Hopen dat we daar iets van te zien krijgen.

 

Foto’s:

Boottocht met de ferry over het Schottegat : gigantisch dok voor vrachtschepen met mannetjes op het roer, leuke meisjes met gehaakte hoedjes, Juliana brug 57 meter hoog, inmiddels al weer te laag voor de grote cruisschepen   

Aan lange tafels “snijboonchie” eten bij “Zus di Plaza”,

Koningsgier in de dierentuin

Beth Haïm kerkhof: op de grafzerken, in Amsterdam gemaakt en naar Curaçao verscheept,  bij overleden mannen  een hand met bijl uit de hemel, die de levensboom omhakt  (voor het vrouwengraf  2 handen die naar de hemel reiken)

Landhuis Savonet

Speciaal voor Oscar: kunst in de tuin van het Curaçao Museum

Synagoge Mikvé Israël

Snorkelen bij het wrak (een sleepboot, die gezonken is nadat een tanker zijn anker op het schip had laten vallen)

JPEG image

JPEG image

JPEG image

JPEG image

JPEG image

JPEG image

JPEG image

JPEG image

JPEG image

JPEG image

JPEG image

JPEG image

JPEG image

JPEG image

JPEG image

JPEG image

JPEG image

JPEG image

JPEG image

JPEG image