Isla Mujeres, México, 16 april 2011

Toen we Isla Mujeres, genoemd naar de Maya vrouwen-beeldjes die er bij ontdekking van het eiland gevonden werden, naderden, zagen we alleen hotels langs de kust, maar toen we de bocht omkwamen  verschenen het palmen strand en de vissershaventjes. Aan deze kant van het eiland liggen we met een handje vol andere boten voor anker met in de verte het vasteland van Mexico.

Het is een rustig eiland, wel toeristisch, maar gezellig. Het is klein (7 km lang en 650 mtr breed), in een paar uur tuf je in een golfkarretje het eiland rond. De huizen hebben een dakterras met een rieten dakje tegen de zon, erg grappig om te zien. Tussen een paar gebouwen gepropt ontdekten we een krottenwijk met één-kamer woningen van riet en golfplaten. Onbegrijpelijk dat op een plek waar zoveel geld verdiend wordt de lokale bevolking zo moet leven. De mensen zijn bijzonder vriendelijk en bescheiden, zoals indianen zijn. De mensen zijn klein en gedrongen, hier en daar in klederdracht.

We liggen bij een paar kleine eilandjes, waar een behoorlijke stroming is. Al snorkelend laat je je met de stroom mee drijven. Met Tante Ma pikt de ander je dan een eind verder weer op. Er is niet zo veel koraal, maar de vissen zijn er erg tam, zwemmen soms bijna je duikbril binnen, en er woont een school erg grote indrukwekkende barracuda’s. 

Gisteren zijn we met de ferry naar de vaste wal, naar Cancun, geweest. Leuk om rond te lopen, maar er was niet veel bijzonders te zien, het heeft geen oude kern.

Voor morgen hebben we een bus-dag-tocht besproken naar de Maya ruïnes van Chichén Itzá. De taal van de Maya’s wordt nog steeds veel gesproken en je ziet regelmatig mensen met de typische Maya = Griekse neus.

We zijn erg gelukkig weer internet aan boord te hebben, er valt nog veel op te zoeken. De Mexicaanse keuken heeft nog veel onbekende, intussen deels achterhaalde, elementen.

Zo blijken de reepjes rundvlees in het gerecht “Ropa Viega” (oude kleren), dat we in Cuba ook al eens aten, van middenrif en flank te zijn. Het vleesafval, dat de vaqueros, de cowboys, in het verleden deels als loon kregen.

De ceviches zijn heerlijk: rauwe zeevruchten, vis of vlees, gegaard in citroensap en natuurlijk de tortillas, nachos, enchiladas, tacos etc. en guacamole (avocadosaus/dip).

We zullen nog vaak uit eten moeten voor we alles uitgeprobeerd hebben.

Foto’s Isla Mujeres:

Oever met vissersboten

Winkelstraatje

Tuin van piraat en slavenhandelaar Fermin Mundaca, die hij aan liet leggen om een vrouw te imponeren. Ze was niet onder de indruk en trouwde met een ander.

Kustlijn

Kleurrijke begraafplaats

Met Pieter en Inge een dagje over het eiland rondtuffen in een golfkarretje

Coatí, neusbeertje

Mamey, een voor ons nieuwe vrucht, zoet en een beetje wee

Rieten dakjes op het dakterras

Piepklein restaurantje in de lagune