Providencia Isla, Colombia, 4 april 2013

We konden niet goed weg komen uit Shelterbay Marina. Iedereen wilde ons wel mee hebben als line-handlers door het Panama Kanaal. Tor ( Noors) en Valentine (Frans-Zwitsers) van Yum Yum hebben ons nog weten over te halen. Net als met SeaWhisper zijn we een nacht langer op hun boot gebleven. Tor had in zijn vorige leven iets met film. ’s Avonds op de ankerplek aan de Pacific kant hebben we naar de nieuwe James Bond gekeken op een heel groot scherm opgehangen in de cockpit van de catamaran. Een aparte ervaring dat je je in de bioscoop waant terwijl het water tegen de boot klotst!

Van Shelterbay Marina zijn we 2 nachten over naar Providencia gevaren. Dank zij nieuwe pillen (meclizine) van Geraldine en Christopher van Scorch was ik nauwelijks zeeziek. Een geweldige overtocht. De eerste dag nog 2x overgegeven, maar dat was niet zo gek, eerst  na het vangen en binnen schoonmaken van een tonijn en de 2^e keer was de pil duidelijk uitgewerkt. Tussendoor voelde ik me kip lekker.

Providencia is een Colombiaans eiland voor de kust van Nicaragua. Nederlanders waren waarschijnlijk de eersten die aan land gingen. Het eiland werd oorspronkelijk bewoond door de Raizal, een Afro-Caribisch etnische groep. Later kwamen de Engelsen, die er slaven van Jamaica naar toe brachten om tabak en katoen te verbouwen. Piraat Henry Morgan had hier zijn schuilplaats.

Het eiland is nog heel autentiek. Er is weinig toerisme en pensionado’s worden geweerd. Je kunt er niet veel meer dan duiken en snorkelen, en El Pico beklimmen.

We liggen in een mooie baai tussen de eilanden Providencia en Santa Catalina, die met een brug met elkaar verbonden zijn. Er omheen ligt 35 km rif. Er is één weg die rond het eiland loopt en het middel van vervoer is de motor! Prachtig gezicht, tengere meiden of juist corpulente donkere vrouwen in helder gekleurde strakke kleding op een grote motor. Mannen net zo vaak voor-als achterop.

Gisteren hebben we onze trouwdag gevierd. Een scooter gehuurd om te lunchen bij Deep Blue, een smaakvol restautantje met terras aan het water en uitzicht op een idyllisch eilandje Cayo Cangrejo (krab-eiland). Vervolgens hebben we ons door Betito, een opvallende verschijning: een erg donkere Raizal met grijs rasta haar en baard, grote gele tanden en blauwe ogen, in een speedboot naar het buitenrif laten brengen om te snorkelen.   Imposante koraalrotsen, ik was af en toe bang dat ik de weg terug niet meer zou vinden. Stingray’s, een zeeschildpad en grote barracuda’s.

Drie dagen geleden waren we vertrokken naar de Bay Ilands, maar na 7 uur varen en 45 mijl afgelegd te hebben, moesten we terug omdat de baby stag deels gebroken was.  We dorsten niet goed te zeilen, want er was 25 knopen wind en er waren behoorlijke golven, de mast kon het dan wel eens begeven en we hadden ook niet genoeg diesel om op de motor de Bay Islands te halen. Dus dan maar omkeren, op de motor en kruipend want stroom tegen. Na  11 uur varen, om 3 uur ’s nachts, voeren we net de baai binnen toen de motor uit viel. We hebben ter plekke het anker laten vallen, hopend dat het  zou houden. Het filter was vertopt door vervuilde diesel. We hebben erg veel geluk gehad. We waren net tussen het rif door gevaren. We hadden zo onze boot kwijt kunnen zijn.

Wim heeft 's nachts nog het filter vervangen en gelukkig loopt de motor weer. In Nederland is een nieuwe stag besteld, maar het zal wel een paar weken duren voor hij in deze uithoek aankomt. We moeten voor het hurricane seizoen in Guatemala zijn, dus de tijd gaat dringen. 

Captain Valentine. Treffend staaltje machismo in Colombia: Valentine had zichzelf bij het inklaren opgegeven als kapitein van hun schip. Daar werd moeilijk over gedaan, maar ze hield voet bij stuk, en terecht, want ze is medeëigenaar en zij is degene die alle papieren heeft. 

Toen ze de papieren terug kreeg, was haar naam gewist en de naam van Tor ingevuld met een gefingeerde handtekening er onder.

De line-handlers in actie

Het moderne kunst museum in Panama City bleek piepklein te zijn, maar toch het bezoeken waard.

Potloodstompjes werk van Colombiaan Federico Uribe

Zeven kilometer fietsen door het oerwoud naar de ruïnes van Castillo Laurenzo met prachtig uitzicht over rivier en jungle.

Onderweg een miereneter in de boom.

Palm-pasen op Providencia. Processie met Jezus te paard en de pastoor met pet op. Er worden kunstig gevlochten palmtakken meegevoerd.

Jezus draagt Clox