Nog steeds Las Palmas

Lonely-Planet
Mathilde en Wim
Sat 12 Dec 2009 15:40

Las Palmas, Gran Canaria, 10 december 2009

We liggen nu al een week in de haven. We hebben blijkbaar de tijd, want we schieten niet erg op.

Morgenochtend om acht uur krijgt de motor een servicebeurt, de bevestigingsringen voor het slingerzeil (een net dat voorkomt dat je uit bed valt) moeten nog in de wand geschroefd, en dan zijn we wel klaar.

Gisteren hebben we, op fruit en groenten na, al het eten en drinken ingeslagen om 6 weken op zee te kunnen overleven. 40 liter water, 24 liter melk, 20 pakken sap etc.

Je ziet in restaurants vaak hele hammen hangen, waar de benodigde stukken afgesneden worden. Dat leek ons wel handig. De “Jámon Serrano “ is 12 maanden of langer gedroogd  en blijft buiten de koelkast 6 maanden goed.  We hebben dus een achterpoot van 8 kg gekocht.  Maar waar laat je die.

Hij was toch wel veel groter dan we gedacht hadden, en vèt, hij is  niet aan te vatten.

We hebben hem in de kajuit opgehangen en lopen daar nu steeds tegen aan. En het afsnijden is ook nog niet zo makkelijk.

Boten, die in Antarctica varen, hebben een heel schaap op het achterdek hangen.

 

We zitten bijna iedere dag wel een paar uur in de Sailer’s Bar om te e-mailen. Soms is de verbinding goed, maar vaak is die waardeloos. Volgende dag terug en maar weer proberen.

We vinden het prettiger om lekker op de boot te kunnen internetten, maar soms wordt het  in het café onverwacht gezellig. Frank en Tini zitten er nog wel eens te internetten en Addy en Sabine, die we in Portugal achtergelaten hadden, bleken hier ook ineens weer aan een tafeltje te zitten.

 

De oude stad van Las Palmas is mooi. Huizen met zwaar houten deuren en raamkozijnen en smeedijzeren balkonnetjes. Hier staat het huis van Colón (wonderlijk dat hij in het Nederlands Columbus heet) met karakteristieke patio’s en galerijen. Hij voer de route naar Amerika die wij ook gaan varen.  

 

Kakkerlakken!

Al in Zuid Europa zagen we ze af en toe. Het schijnt bijna ondoenlijk te zijn om ze buiten de boot te houden. Een enkele moet je maar als huisdier beschouwen, zegt men. Zijn we nog niet van plan.

Schoenen blijven buiten in de hoop geen eitjes mee naar binnen te nemen (koude voeten als je bij iemand op bezoek bent), groenten op de markt gekocht, worden op de steiger uitgeplozen op ongedierte voor ze aan boord komen en zeker geen kartonnen dozen mee naar binnen.

 

We hopen zaterdag Las Palmas te verlaten. We hebben genoeg van het luidruchtig praten tot diep in de nacht en alle herrie. Een boot, die tegenover ons ligt, heet “Workshop”. Er staat een heuse cirkelzaag op het achterdek. 

We willen langzaamaan naar het zuiden van Gran Canaria afzakken en dan naar Tenerife oversteken waar, oh leuk, Annet  eind december een weekje mee komt varen.

 

Wie zei dat de taugé bonen niet willen groeien? We hebben het nog een keer op watten geprobeerd.

En, zie aan, in 3 dagen tijd prachtig grote spruiten!

 

Foto’s: aanvullen van de voorraden, het taugé-woud, kakkerlak 

 

 

JPEG image

JPEG image

JPEG image

JPEG image