Nog steeds Las Palmas
Las Palmas, Gran Canaria, 10 december
2009 We liggen nu al een week in
de haven. We hebben blijkbaar de tijd, want we schieten niet erg
op. Morgenochtend om acht uur
krijgt de motor een servicebeurt, de bevestigingsringen voor het slingerzeil
(een net dat voorkomt dat je uit bed valt) moeten nog in de wand geschroefd, en
dan zijn we wel klaar. Gisteren hebben we, op fruit
en groenten na, al het eten en drinken ingeslagen om 6 weken op zee te kunnen
overleven. 40 liter water, 24 liter melk, 20 pakken sap etc.
Je ziet in restaurants vaak
hele hammen hangen, waar de benodigde stukken afgesneden worden. Dat leek ons
wel handig. De “Jámon Serrano “ is 12 maanden of langer gedroogd en blijft buiten de koelkast 6 maanden
goed. We hebben dus een achterpoot
van 8 kg gekocht. Maar waar laat je
die. Hij was toch wel veel groter
dan we gedacht hadden, en vèt, hij is
niet aan te vatten. We hebben hem in de kajuit
opgehangen en lopen daar nu steeds tegen aan. En het afsnijden is ook nog niet
zo makkelijk. Boten, die in Antarctica
varen, hebben een heel schaap op het achterdek
hangen. We zitten bijna iedere dag
wel een paar uur in de Sailer’s Bar om te e-mailen. Soms is de verbinding goed,
maar vaak is die waardeloos. Volgende dag terug en maar weer
proberen. We vinden het prettiger om
lekker op de boot te kunnen internetten, maar soms wordt het in het café onverwacht gezellig. Frank
en Tini zitten er nog wel eens te internetten en Addy en Sabine, die we in
Portugal achtergelaten hadden, bleken hier ook ineens weer aan een tafeltje te
zitten. De oude stad van Las Palmas
is mooi. Huizen met zwaar houten deuren en raamkozijnen en smeedijzeren
balkonnetjes. Hier staat het huis van Colón (wonderlijk dat hij in het
Nederlands Columbus heet) met karakteristieke patio’s en galerijen. Hij voer de
route naar Amerika die wij ook gaan varen. Kakkerlakken! Al in Zuid Europa zagen we
ze af en toe. Het schijnt bijna ondoenlijk te zijn om ze buiten de boot te
houden. Een enkele moet je maar als huisdier beschouwen, zegt men. Zijn we nog
niet van plan. Schoenen blijven buiten in
de hoop geen eitjes mee naar binnen te nemen (koude voeten als je bij iemand op
bezoek bent), groenten op de markt gekocht, worden op de steiger uitgeplozen op
ongedierte voor ze aan boord komen en zeker geen kartonnen dozen mee naar
binnen. We hopen zaterdag Las Palmas
te verlaten. We hebben genoeg van het luidruchtig praten tot diep in de nacht en
alle herrie. Een boot, die tegenover ons ligt, heet “Workshop”. Er staat een
heuse cirkelzaag op het achterdek.
We willen langzaamaan naar
het zuiden van Gran Canaria afzakken en dan naar Tenerife oversteken waar, oh
leuk, Annet eind december een
weekje mee komt varen. Wie zei dat de taugé bonen
niet willen groeien? We hebben het nog een keer op watten
geprobeerd. En, zie aan, in 3 dagen tijd
prachtig grote spruiten! Foto’s: aanvullen van de
voorraden, het taugé-woud, kakkerlak
|