37:15.37N 76:28.66W

Georgetown, South Carolina, 30 november 2011

We zijn al weer een eind naar het zuiden opgeschoten. North Carolina al gepasseerd. We varen 8 á 9 uur per dag. Om 7 uur weg en om een uur of 4 in de middag komen we aan op een ankerplek of in een haven. De dolfijnen zijn terug, pelikanen, grote groepen aalscholvers, met alleen de rood-bruine hals en kop als vraagtekens uit het water. Een wonderlijk gezicht. De rivieren zijn nog meer verlaten dan toen we naar het noorden gingen. Zoals Tini zegt: er is geen “pleziervaart” meer (wij moeten tenslotte). Alleen nog wat vissers en jagers in bootjes, een geschoten ree op de voorplecht.

In Oriental kwam Wildcat (Frank en Tini) weer naast ons in de haven, samen met Gerd ’s Eiland van Ulli en Imke, een Duits stel, en Blue Moon van Bill en Mary uit Texas. Hier hebben we Thanksgiving Day met de locals meegevierd. ’s Morgens een fietstocht en in de loop van de dag een diner in het restaurant van het motel. Traditioneel met o.a. kalkoen ( ik vond een foto op internet van de president op het balkon van het Witte Huis, die gratie geeft aan een kalkoen) en zoete aardappelen met pompkin. Erg verzorgd.

Thanksgiving ( de 3^e donderdag in November) heeft verrassend een connectie met Leiden. In het begin van de 17^e eeuw vluchtten Puriteinen, de Pilgrim Fathers, die in Engeland vervolgd werden, naar Amsterdam en later naar Leiden. Nederland werd echter te liberaal bevonden. De groep vertrok met de Mayflower naar Amerika om daar een eigen gemeenschap te stichten op een landgoed van één van de leiders. DeMayflower kwam in een storm terecht en de groep kwam, anders dan gepland, in Cape Cod aan land en trok verder naar Plymouth, Massachusetts, waar ze zich (illegaal) blijvend vestigden.  De 1^e oogst mislukte, maar met hulp van de Indianen kon in het najaar alsnog geoogst worden. De Pilgrim Fathers danken god voor de oogst, maar de Indianen gedenken op deze dag het begin van de neergang van hun cultuur. Het feest schijnt elementen te bevatten van de viering van het “Leids Ontzet” in Leiden. De psalm “Wilt heden nu treden...” heeft ook verwijzingen naar de Spaanse bezetting/ bevrijding en wordt hier op deze dag gezongen. Als iemand de hele tekst weet? Ik heb het op internet niet kunnen vinden. In de St Pieterskerk in Leiden schijnen nog ieder jaar Amerikanen bijeen te komen om Thanksgiving te vieren.

De vrijdag na Thanksgiving heet “Black Friday”, op deze dag gaat men kerstinkopen doen en raken de winkeliers uit de “rode” cijfers (als die er al waren). Vanaf die dag hangen de kerstslingers met rode strikken aan de veranda’s van de meest wit houten huizen. Een prachtig gezicht. Op verschillende plekken voor de nacht werden we ’s avonds verrast met parades op het water van met “kerst” versierde boten, en vuurwerk.

Ik heb al gemerkt dat er regelmatig verschrijvingen in mijn teksten zitten, maar op de nieuwe computer zit geen spellingcontrole. Er is van alles ingebouwd, maar wil je het activeren, blijk je eerst weer te moeten betalen. Erg vervelend in de Amerikaanse handel, als je iets koopt, laat repareren of een auto huurt, er zitten altijd addertjes onder het gras.

De laatste tijd zijn we met de drie andere boten opgevaren. Af en toe drinken of eten we iets met elkaar. Erg gezellige onderbrekingen.

Gisteren zijn Ulli en Imke in Barefoot Marina achtergebleven. Zij moesten op hoogwater wachten (ze steken 2.10 m) voor ze de haven uit konden en dan bereik je Georgetown niet meer. Vandaag kunnen wíj niet verder omdat de ankerlier het niet meer doet. Geen prettige klus om die uit elkaar te halen. Het is erg koud, vies werk en in een onmogelijke houding, op je kop, in de ankerkist. We treffen onze maatjes waarschijnlijk weer in Charleston.

Soms ook lekker om op jezelf te zijn. “Hoe minder (= geen) mensen, hoe gezelliger”, maar dat is een uitspraak van Aad. Voor ons ligt het wat gecompliceerder. Wij willen vooral én alleen én met andere mensen.