San Miguel, Tenerife, 6 januari 2010

Gisteren hebben we, na een week, Annet weer naar het vliegtuig gebracht. Dat waren de volgende dag wel tranen, want al hebben we het nog zo leuk, wat zijn je vrienden ver weg.

De eerste 2 dagen zijn we in Santa Cruz gebleven. We hebben Oud Jaar op straat gevierd/ gedanst, champagne mee. Er was live muziek, er werden slingers, maskertjes e.d. uitgedeeld, veel mensen in avondkledij. Tot besluit vuurwerk in de schaduw van de kerktoren.

Op nieuwjaarsdag zijn we naar het zuiden van Tenerife vertrokken en vandaar naar La Gomera overgestoken. Leuk dat we van alles meegemaakt hebben, zoals we meestal (hopen) mee (te) maken. Een tonijn gevangen, (was wel even slikken toen we aanstalten maakten hem met het knuppeltje een klap op zijn kop te geven)  en klaargemaakt. Vliegende vissen, die wij ook nog niet eerder gezien hadden. We konden het eerst niet geloven, maar toen we een tweede zagen, moest het wel waar zijn. Ongelofelijk zo ver als ze over het water kunnen vliegen. We hadden een vreselijke mazzel dat we de Pilot Whales ook nog te zien kregen (zie filmpje). Eerst alleen een paar dikke, stompe rugvinnen boven water en tenslotte ook de vreemd stompe koppen.

In San Sebastian de La Gomera (of zoals Wim zegt La Gomorra) vielen we met onze neus in de boter. De haven lag vol met roeiboten, die al een maand op gunstige wind lagen te wachten voor een wedstrijd/ oversteek naar het Caribisch gebied. Dezelfde oversteek die wij gaan maken. Boten van 7 meter lang, een kajuitje waar ze maar net in kunnen liggen (zie filmpje).

Ik had voor vertrek van de dienstcollegae een boek gekregen over een vrouw, die de overtocht alleen gemaakt heeft. Haar partner had zich na 10 dagen van boord laten halen omdat hij zo vreselijk bang werd op de oceaan. Ze heeft er 3 maanden over gedaan. 12 uur roeien per dag, 2 uur op, 1 uur rust. Een snelheid van 1 knoop per uur (wij varen gemiddeld 5-6 knopen) en bij wind tegen kon het gebeuren dat ze aan het eind van de dag weer terug was op het punt van de dag ervoor. Droogmaaltijden in twee smaken. 

Als het goed is, is de ploeg gisteren vertrokken.

Wij zijn weer terug in San Miguel, de was is gedaan, de voorraden weer aangevuld, de netten met citroenen, sinaasappels en een kam nog groene bananen hangen aan de handvasten in de kajuit.

Nog wat dingetjes te doen en als de wind gunstig is, vertrekken we. Deze keer niemand om ons uit te zwaaien.

Bij de foto's: Bezoek Annet en de roeiboten in La Gomera.