We zijn al weer 2 maanden in Colombia. Het plan was om met onze oude reisvriendjes in november een rondreis door Colombia te maken, maar dat kon helaas niet doorgaan.  René wachtte op een niersteen operatie (wat inmiddels gebeurd is) en Marga en Jacco krijgen in december “het glazen huis” in hun restaurant, wat de nodige voorbereidingen vergt.

Ans en Harry van Lion King waren, met nieuw roer, inmiddels ook in Santa Marta gearriveerd, en met hen hebben we uiteindelijk gedurende 2.5 week een rondreis gemaakt.  Eén binnenlandse vlucht en verder busreizen van 4 tot 15 uur.

Santa Marta – Cartagena (oude centrum met stadswallen, las Murallas, uit de 16e eeuw) – Medellin (thuishaven van wijlen drugsbaron Pablo Escobar en de enorme beelden van Botero)  – Manizales (koffieplantages) – Bogotá (Museo del  Oro, het práchtige “goud” museum) - Villa de Leyva (pitoresque oud Spaans plaatsje) – San Gil (van Barichara naar Guane het  honderden jaren oud indianen pad, El Camino Real,  en in Zipaquirá de ondergrondse zoutkathedraal) – Santa Marta.

Het was prettig om met zijn vieren te reizen,  gezellig en het maakt je minder kwetsbaar. Bovendien moet er steeds van alles uitgezocht worden, wat gedeeld minder tijd kost.

Het openbaar vervoer in Colombia is goed geregeld.  In de steden rijden “opstap” busjes en er zijn eindeloos veel piepkleine taxi’s, die je voor 4.000 peso , 1.80 euro, ongeveer overal naar toe brengen.  Tussen de steden rijden comfortabele toerbussen. Er komen regelmatig mensen aan boord die fruit en eetwaren verkopen: empanada’s (pasteitjes), koeken, pudín (pakketjes van in bananenblad gekookte rijst met vlees) en véél, véél, fruit.  Ook op straat kun je overal schoongemaakt fruit kopen. Het is zo overvloedig en er zijn zoveel soorten dat we nog steeds niet alles geprobeerd hebben. Overal kun je grote glazen versgeperst vruchtensap krijgen, mango, lulo, maracuyá, zapote, guavabana, boomtomaat etc.

We kozen vooral voor de bus om zoveel mogelijk van het land te kunnen zien.  De bergen/ heuvels van de Andes hebben zulke scherpe kammen dat ze doen denken  aan scherp gestreken plooien. Soms jungle met palmen en boomvarens etc., dan weer lapjes grasland, die soms zo steil zijn dat je niet snapt hoe koeien daarop kunnen grazen,  bananenplantages, rond Manizales koffieplantages afgewisseld met cañabrava, dikke-stammen-bamboe en bij Villa de Leyva  desertmountains.

Veel van wat we gezien hebben, staat op de wereld-erfgoed-lijst, zelfs de koffieplantages bij Manizales. Dat zou voor ons mooie weidelandschap ook een goed idee zijn.