10:24.64N 75:32.59W

Cartagena 13 december 2012

Dat was niet de bedoeling, nu weer in moeten gaan klaren in Colombia, net uitgeklaard in Santa Marta. We vertrokken uit Santa Marta met een rustig windje, dat werd geleidelijk steeds harder tot 25 a 30 knopen, een dikke Beaufort 7. De golven zijn in dit gebied van de Caribische zee sowieso al altijd wat hoger, ze werden dan ook indrukwekkend. Maar geen golven in de kuip gehad, zoals bij Bernd en Elli (onze Duitse vrienden die nu al in Australië zijn), gebeurde.

Het schip hield zich eigenlijk prima, flink gereefd, laverend voor de de wind 7 a 8 knopen snelheid, maar voor Mathilde was dit duidelijk te veel. Voor mij werd het teveel toen de stuurautomaat het begaf. Hij heeft 6 jaar ongestoord zijn werk gedaan, maar koos wel een erg slecht moment uit om het op te geven. Hij gaf het niet alleen op, maar hij hield ook het stuur vast, dus handmatig sturen liet hij niet toe. Dat leidde tot ongelukkig koerswijzigingen, met een paar gijpen. Gelukkig lukte het met de afstandsbediening om de stuurautomaat helemaal het zwijgen op te leggen. Maar 2 nachten handmatig sturen terwijl Mathilde ziek in bed ligt of overgevend achter het roer, dat gaat niet lukken. Nu hebben we als back-up nog een windvaan (mechanische stuurinrichting), maar het waaide te hard om die te kunnen installeren, er moet voor gebruik een windvanger op gezet worden, de kans dat die uit mijn handen zou waaien was te groot. Volgende keer toch maar van te voren klaarmaken voor gebruik.

De veilige haven opgezocht, 5 uur bijgelegen (klein fokje bak en roer vastgezet zodat het schip probeert op te loeven, wat niet gaat door het zeiltje) voor Cartagena en bij de eerste zonnestralen naar binnen gelopen.

Nu wachten op een reparateur.