Bonaire, Kralendijk, 22 augustus 2010,

Jaapje is na meer dan een jaar terecht!  We hadden hem bij Peter en Ineke in Bilthoven ondergebracht. Het kon niet beter. Ze wilden hem graag hebben, ondanks zijn niet zo makkelijke karakter, en woonden nog aan een bos bovendien. Na 10 dagen was hij ontsnapt en niet meer boven water gekomen, ondanks alle zoekinspanningen van Peter, Ineke en Amivedi. Hij schijnt in goede gezondheid te verkeren en “het joch ligt weer lekker in zijn eigen mandje te spinnen, mooi,hè”, zegt Peter. Hij zwierf bij mensen in Bilthoven rond het huis. Dank zij dierenambulance, chip, de medewerksters van onze oude praktijk a/d Lessinglaan, is hij weer terug bij Peter en Ineke in Bilthoven.

Bookswap.

Op de meeste plaatsen waar we komen is het mogelijk in de haven of bij een bar boeken te ruilen. Er staat een meestal behoorlijke boekenkast.  Je levert één boek in en je neemt er één mee. Dat is erg prettig, want ruimte om veel boeken mee te nemen heeft niemand. Op Bonaire zijn geen happy hours waar boaters elkaar ontmoeten en ook geen bookswaps.  Dus heeft één van de ankeraars het initiatief genomen om in Paradise Moon, de bar in de haven zelf iets te organiseren.  Het was erg gezellig, maar alleen Amerikanen, die wel liepen te watertanden van onze Millennium trilogie van Stieg Larsson (1500 blz in één week uitgelezen), maar helaas, in het Nederlands.  We zijn toen zelf maar met onze stapel mooie boeken gaan leuren bij de paar Nederlandse schepen die hier liggen. Zo kwamen we terecht bij Enoch en Annelies van de Gabber, fanatieke lezers,  en gingen met een hele stapel zeer lezenswaardige boeken terug. Lekker om de tijd te hebben zoveel te lezen en wat bij te leren.

Duiken bij het “Forest Reef”.

Klein Bonaire was in het verleden met bomen begroeid, maar de Engelsen hebben alles gekapt om houtskool van te maken. Er staat nog 1 boom op de punt van het eiland, een divi divi. Het rif ervoor heet logisch: Forest reef. Een tweede duik hebben we bij Carl’s Hill gemaakt. Een steile wand waar het koraal aan alle kanten uitsteekt. Prachtig gezicht. Voor het eerst zeepaardjes gezien met de staartjes rond de ‘takken” van zacht koraal geslingerd. En de bijzondere red lion fish, een zeer giftige vis omgeven met een waaier van zwart/wit en rood gestreepte naalden. Hij wordt beschouwd als een bedreiging voor de rif vissen, omdat hij hier niet thuis hoort (eitjes komen vanuit de Pacific per ongeluk met de stroom hier terecht) en de lokale vissen hebben geen afweer tegen het gif.

Morgen en overmorgen gaan we nog een paar laatste duiken maken en daarna gaan we naar Curaçao, de metropool, 6 uur varen.

25 augustus 2010,

Gisteren en eergisteren hebben we dan onze laatste 3 duiken gemaakt. Maarten en Barbara, hier op vakantie, waren onze mededuikers (180 duiken tegenover onze 13 duiken). Maarten maakte de onderwater foto’s van onze gelukswensen voor de verjaardag van Ma Klein en van het kleurrijke koraal en het zeepaardje bij Klein Bonaire.

Foto’s:

Snorkelplek Wayaka; ondergaande zon over Klein Bonaire; zoveelste poging de ultieme foto van de zoutbergen te maken en weer niet gelukt; skypen met het thuisfront; rode snappers kopen van de visser, die iedere ochtend om 9.00 uur zijn vangst van de vroege morgen schoonmaakt op het trappetje van de kade tegenover onze ankerplek.  Zoals bij ons de reigers op een visje zitten te wachten, zo doet hier een pelikaan (vandaag natuurlijk niet) een uitval naar het uitgestalde lekkers; duikcentrum Yellow Submarine: FEEL THE FEAR, DO IT ANYWAY (wat we dus doen).

De onderwater foto’s zijn gemaakt door Maarten Baas.