Griekenland, Preveza, vrijdag, 17-09-1921

Op maandag 7/9 hadden we willen vertrekken, maar er stond een vervelende oostenwind. En we wilden naar het oosten. Er vertrokken wel boten, maar met de straffe zijwind werden er ook veel ankerkettingen “gevangen”. Een puinhoop.

Toen de boot aan stuurboord vertrok, dacht ik dat hij mijn ketting te pakken had. Later bleek het de ketting van de buren aan bakboord te zijn. Hoe hij dat voor elkaar kreeg is me een raadsel, maar zijn anker werd over mijn ketting getrokken. Toen besloot hij om ook maar te vertrekken. Gelukkig haalde hij zijn anker op zonder mijn ketting te vangen. Toen er later een nieuwe boot wilde afmeren, gooide hij zijn anker recht over mijn ketting. Gelukkig was hij zo beleefd om opnieuw te ankeren.

Na al dat gedoe zijn we maar blijven liggen. Kioni is een leuk dorp.

Op dinsdag 7/9 zijn we toch maar vertrokken. De wind zat nog in het oosten, en met een NW koers was het eerste rak tegen wind en golven in. De zee was woelig.

Toen we dichter bij de vaste wal kwamen werd de zeegang vriendelijker.. We zijn in Kastos (op het eiland Kastos) gaan kijken of er plaats was, en die was er, dus om 13:00 lagen we afgemeerd aan de kade. Ook Kastos is zo’n haven waar het altijd vol is, en ik ben er, dacht ik, nog maar twee keer geweest. De oostenwind bleef ook ‘s avonds waaien, en we hebben een taveerne gezocht met een terras uit de wind. Hun slogan: the worst view, and the best food. Tegenover de taveerne lag namelijk een grote werkboot afgemeerd.

Een paar honderd meter lopen langs de kust, is een oude molen omgebouwd tot een cafe met een groot terras en een fraai uitzicht over zee.

’s Avonds vonden we een leuk barretje met goede muziek. Ze noemden zich een “muziek & cocktail bar”.

Ook in Kastos zijn we een dag blijven liggen. Gelukkig ging de oostenwind eindelijk afnemen en konden we rustig eten en drinken zonder drukte over windluwte. ‘s Avonds wel weer in de muziek bar koffie gedronken. In de cocktail menu zag ik de Braziliaanse cocktail staan, en heb ik Hans getrakteerd op een Caipirinha.

Donderdag 9\9. Om 11:00 vertrokken voor de oversteek naar Astakos. Een afstand van 10 mijl. Nog wel geprobeerd te zeilen, maar de wind was te zwak. E2. Even na enen lagen we alweer aan de kade.

Net ten zuiden van de boten kade is een klein strandje waar Hans kon zwemmen.

Toen ik hier met Jasper en Amar was, was er een terras bij het strandje, maar die was er nu niet meer. Goed, er zijn genoeg terrassen aan de kade.En ook taveernes.

Op vrijdag zijn we naar George op Kalamos gevaren. De wind was SW2/3 en de koers NW, dus zeil gezet. Het ging niet snel, maar de afstand was nog geen 13 mijl. We konden tot aan de haven van Kalamos zeilen. George had weer een mooie plek om af te meren. Alleen ging het wat moeizaam, want de boegschroef werkte niet. Ook zonder boegschroef kwam ik zonder probleem bij de kade. Ik dacht dat de zekering was uitgesprongen, maar dat bleek  niet het geval: ik had vergeten om hem aan te zetten. Foutje!

Het plan was om de tocht af te sluiten met een Chinese maaltijd in Nidri. En op zondag was de Formule 1 wedstrijd, die Hans wilde zien.

Zaterdag 11/9. Even voor elven vertrokken. We hadden nog een ketting in het anker, maar dat was binnen 1 minuut verholpen. De wind was wisselvallig, en draaide van oost naar west, en later naar zuidwest. En was het bezeild naar Nidri. Bij aankomst was de kade nagenoeg vol, maar we hadden het geluk dat er net een boot vertrok. Mooier kan het niet. 

Maar ‘s avonds hadden we toch een desillusie: het Chinese restaurant was er niet meer. Ook het gebouw was niet terug te vinden.

Bij een terras even verder op met de serveerster gepraat, en die bevestigde dat het gesloten was. Vorig jaar waren ze nog open geweest, maar dit jaar was er verbouwd en was er een Griekse taveerne in gekomen. Wat jammer. Dan blijft alleen het Chinese restaurant in Argostoli over.

Maar ze had meer informatie: als we oosters wilde eten, dan moesten we naar taveerne Familia gaan. En ze gaf uitleg waar dat was. Wij er naar toe.

Op het menu stonden Chinese, Indiase en Thaise gerechten. Geweldig. Echter, die avond waren ze vol geboekt. Toen gereserveerd voor de zondag avond. Alle taveernes aan de kade waren behoorlijk vol, maar schuin achter de boot was er nog een met vrije tafels. De serveerster bleek een Vlaamse te zijn. Haar moer was Grieks, en ze werkte pas een paar weken in Nidri.

Zondag 12/9. Het weer bericht was slecht. Het regende bijna de hele dag. Hans kon F1 kijken. 

‘s Avonds stopte de regen en konden we droog naar de taveerne lopen. Het was weer helemaal vol. er zijn ook maar tien tafeltjes.

De tandoori chicken was heerlijk, en de Thaise green curry chicken van Hans was ook voortreffelijk.

Dus toch nog een oosterse maaltijd in Nidri.

Maandag 13/9. Vandaag terug naar Preveza. Even na tienen vertrokken om de brug van 12:00 in Levkas te passeren. Er was niet genoeg wind om te zeilen. Jammer. 

Om 13:35 lagen we afgemeerd in Preveza achter de havenkade.

Net voor het donker werd kwam Bella, de kade vrouw, ons vertellen dat het noordelijke stuk van de kade wordt gerepareerd, en alle boten daar morgen weg moeten.

Het was te laat om nog te verkassen. En de kade lag tjokvol, met slechts een vrije plaats.

Dinsdag 14/9: Vroeg op gestaan en langs de kade gelopen. Die ene plek was nog vrij, maar er lag een bijboot langszij. Die zou dus even weg geduwd moeten worden.

Voor achten waren we al vertrokken. Het weg duwen van de bijboot lukte niet, want hij lag met twee lijnen vast. Hans is toen aan boord gegaan om hem los te maken, en toen kwam de schipper naar buiten. Hans weer van de boot gehaald, en de schipper heeft toen de bijboot verlegd. Hij was echter heel boos dat Hans op zijn boot was geklommen, en ik kreeg de volle laag. Nou ja: een boze Italiaan was een kleine prijs voor de ligplaats. Achteraf was het niet nodig geweest, Veel boten waren vertrokken, en er waren ligplaatsen te over. Dat had ik ook niet kunnen weten. De volgende keer maar rustig af wachten, en niet te overhaast reageren.

Woensdag 15/9. Om half acht stond Costas met de taxi achter de boot, en is Hans vertrokken naar een regenachtig Nederland. 

Ik blijf rustig in Preveza liggen totdat ik uit het water ga.

Wodt vervolgd.