Griekenland, Aigina, 2-7-2013

 

We zijn in de Egeïsche zee, op het eiland Aigina, zo'n 20 mijl ten oosten van het Corinthe kanaal.

 

Op Vrijdag 28/6 zijn we vroeg vertrokken om de laatse etappe naar Corinthe te varen. Het was een rustige tocht met een ruime bakstagwind. Bij aankomst in Corinthe waaide het wel weer flink. De jachthaven leek vol, maar er was nog een plaatsje vrij naast een vriendelijke Engelsman. We werden geadviseerd om het anker niet te gebruiken. De Engelse boot lag met de boeg vast aan een boei, en langszij gekomen hebben we ons aan zijn boot belegd, dus aan de zelfde ankerboei. De wind kwam van de kade, dus de belasting op de boei was niet veel groter geworden.

De Engelsman was een dik gebaarde zestiger, die graag een praatje maakte. Zijn boot was een flink schip van een meter of 16, en leek niet zo veel te varen. Hij vertelde ons ook dat er voor morgen windkracht 7 werd verwacht. We aren al van plan een dagje in Corinthe te blijven, dus hadden geen vaarplannen voor Zaterdag.

Corinthe bleek een schone stad met een wijde boulevard. Aan het begin stond een groot beeld van een pegasus, met rondom fontijnene. Ook was er een leuk straatje met café's en terrrassen.

 

Op Zaterdag 29/6 waaide het al lekker. De wind was fris. Al op Trizonia was de temperatuur ongebruikelijk laag, en kwam nauwelijks boven de 25 graden. Vorig jaar om deze tijd was het dagelijks boven de 35 graden.

Na het ontbijt zijn we een lange wandeling gaan maken om naar het kanaal van Coritnhe te kijken. Dan hadden we al een idee wat ons morgen te wachten stond. Aan het begin, en ook aan het eind is er een brug. Deze brug gaat niet omhoog, maar zakt in het water weg.

Na de lange wandeliing terug was het tijd voor een siësta.

Aan het eind van de middag werd de wind sterker, en kregen we de hele avond een 7 over ons heen. De ligplaats was goed: aan hoger wal met de kont in de wind, maar het was wel erg winderig in de kuip.

Tijdens de wandeling naar het Corinthe kanaal hadden we een Chinees restaurant gezien, en die zijn er niet veel, dus de gelegenheid benut om 's avonds naar de Chinees te gaan.

 

Zondag morgen stond de wind nog steeds te poeïeren, dus uit varen was geen optie. Rustig wachten op beter weer. De verwachting voor Maandag was wel goed. En op Dinsdag is het kanaal gesloten.

De buurman, de baardige Engelsman, adviseerde om naar oud Corithe te gaan. Na de koffie op de wal een bus station gezocht, maar de volgende bus ging pas na 2 uur. Toen een taxi genome. Hier gebruiken taxi's een meter: netjes.

Oud Corinthe is een comples met ruïnes van tempels, theater en regerings gebouwen. Er staat niet vell meer overeind: een aantal pilaren van de tempel van Apollo. Toch was het interressant om te bezoekn. Het bijbehorende museum had een mooie collectie beelden en artifakts.

 

Maandag 1/7. De harde wind was weg, dus vandaag wordt dé dag om door het kanaal van Corinthe te varen. Daar keken we al dagen naar uit.

Tegen tienen hebben we ons per marifoon gemeld, en kregen te horen dat over ruim een uur er een oostgaande doortocht zou zijn. Om kwart over tien vertrokken en bij aankomst bij het kanaal ons weer gemeld. Toch moesten we op zee wachten tot 12:00 voordat we er in konden. Ondertussen laghen er een dozijn  botern tye wachten. Maar ook een vrachtschip. Het is niet ter gelovern dat zulke schepen door zo'n nauw kanaal konden.

Het kanaal is ca 3,2 mijl lang (ca. 6 km) en 25 meter breed. Op het hoogste punt zijn de wanden 79 meter hoog. De Franzen zijn begonnen het kanaal te graven, en werd door de Grieken voltooid in 1893.

Het was een sensationele doorvaart. Om tussen zulke hoge wanden te varen is uniek. De bruggen over het kanaal zijn hoog in de lucht. Passerende auto zijn dinkey toys.

Om 12:45 kwammen we aan het eind en moesten afmeren om de passage te betalen. Dat bleek Euro 215 te zijn. Men zegt, per meter, het duurste stukje kanaak ter wereld. Maar het was een ervaring.

Om ca. 13:20 der reis vervolgt naar het eiland Aigina. Eerst met een lopende wind, maar die besloot toch maar om naar de boeg te draaien,

Bij aankomst in de haven stond er dus weer een 20 knopen wind. Het afmeren ging niet vlekkeloos, maar beter dan sommige andere botern.

We liggen aan een drukke kade, tegenover restaurants en terrassen. Dit is nieuw gebied, dus zijn we een dag blijven liggen.