Griekenland, Preveza, Woensdag 05-09-2018

Er is een vertraging gekomen in het schrijven van het vervolg webdiary04/18. Reden: Ik  was een paar dagen niet zo lekker als gevolg van (ik denk) een zonnesteek. Vrijdag vorige week heb een aantal uren gefietst in de hete zon, en dan is het wel begin september maar het is nog bloedheet, dik in de 30 graden. Vrijdagavond had ik geen trek en kon mijn souvlaki en glaasje wijn niet op.  Zaterdag was het duidelijk dat er iets fout zat. In de nacht van zaterdag op zondag moeten ik overgeven en had koorts. Ik lag te rillen in mijn bed en had het koud.

De uitbaatster van mijn vaste taveerne, Talha, gaf me zondag avond Panadol, en om 09:00 maandagmorgen was ze bij de boot on te vragen hoe het ging. Ze had de hele  nacht niet kunnen slapen, zei ze.  Lief mens!

Vandaag gaat het weer beter, en ga ik een biertje proberen. Eens kijken of het weer smaakt.

Maar nu terug naar de vaartocht met Hans K.

Zaterdag 18/8 even na tienen zijn we uit Nikolaos vertrokken om langs de westkust van Zakintosh naar het zuiden te varen. Dat is meer dan 30 mijl, dus 6 uur varen. Er stond weinig wind dus op de motor. De  westkust is de wind kant van het eiland en heeft geen stranden, behalve in een paar kleine baaien. De kust is verder allemaal steile rotsen. Niet fijn om daar motor storing te krijgen. En dat is gebeurd met een klein vrachtschip, dat gestrand is op het strand van een kleine baai, en over de jaren steeds verder het strand opgestuwd is. Het is een toeristiche attractie: wreck bay. Vanuit Nikolaos zijn er boten die met toeristen naar het strand varen maar ook alle soorten prive motor boten en zeilboten. Met als gevolg dat de baai zo vol lag met boten, en het strand zo vol was met kijkers dat het wrak nauwelijks zichtbaar was. Je kan het beter op een foto zien als er geen drommen mensen omheen lopen.

Om 14:30 kwam er een NW 3 windje en kon de genua uitgerold worden. Op het zuidelijke puntje van het eiland was de wind weer op. Daar staat ook een heel grote vlaggenmast met de grootste Griekse vlag ter wereld. 

De zuidkant van Zakintosh is een grote baai en  een natuurgebied. Hier komern zeeschildpadden hun eieren leggen. Er zijn beperkingen met betrekking op snelheid en ankeren. Alleen in de westelijke kant van de baai mag men ankeren. Daar is ook een klein dorp met bars, taveernes en een super.

Na het ankeren (15:15) in Ormos Keri de nieuwe bijboot te water gelaten en de bb motor erop. De  motor start wel maar slaat af als de choke wordt ingedrukt. Toen beirtijd kwam met de pruttelende motor naar de wal. We moesten even zoeken waar de boot te laten. We zijn gestopt op de helling en ik heb de motor opgetrokken. Toen liep de benzine uit de tank! Ook dat nog. En toen ik uitstapte bleek het erg glad te zijn en maakte ik een smakker op mijn rug. Ik zag even sterren. 

Aan de andere kant was een klein haventje met een ponton met bijboten. En toen wilde de motor niet meer starten!

Dus geroeid naar het ponton. Toen we weg liepen kwam er een ventje die vertelde dat er om 8 uur een monteur kwam die mischien naar de motor kon kijken. Ok, maar eerst ons biertje.

Die monteur was er inderdaad maar was bezig een grote reparatie aan een staartstuk en had geen tijd vvor mij. Tot mijn verbazing startte de motor weer en met volle choke konden we terug aan boord.

Toch moesten we weer met de bb motor nnar de wal om te eten. En toen kwam de motor zelfs boven zijn stationaire toerental uit. Zou het toch beter worden?

Die avond hadden we een heerlijke taveerne. Geen papier maar linne op de tafel en als servet, en het eten was puik.

En toen wwer  terug aan boord. Nou, met volle choke en stationair toerental lukte dat net. Ik hoop dat we  de rest van de reis de bb motor niet meer hoeven te gebruiken.

Zondag 19/8. Het plan was om naar Zakintosh stad te gaan.  Hans was daar nog niet geweest. Maar.....in de ochtend stond er al een prachtige NNE 3-4 en dan zouden we weer het laatste rak tegen de wind in moeten gaan. 

We waren al vertrokken (10:00) en hebben toen het plan omgegooid: de bestemming wordt Katakolo, op het vaste land.

Met deze wind en de koers werd het een prachtige zeildag, met een dikke 6 knopen snelheid.

En dan is het jammer dat we er al zijn. Om 15:00 afgemeerd.

Het was rustig in het dorp. Er was geen cruise schip in de haven, en het was zondag, en dan gaan de meeste toeristen winkels dicht. Hans wilde naar Olympia met het treintje. Die om 8 uur ging vertrekken. Dat vond ik wat te vroeg. Ik had Olympia al eens met Herman bezocht.

De volgend morgen 20/8 was Hans al voor achten weg, maar even later was hij terug: het treintje ging pas om half negen.

Ik kon even een dagje relaxen, puzzelen en lezen. In de loop van de middag kwam Hans met de trein weer terug. 

Dinsdag 21/8 vertrokken met bestemming Kilini. Kilini heeft een heel grote haven kom voor grote veerboten naar Zakintosh en Kefalonie, en naast de veerboot haven is een kleine kom voor lokale boten en bezoekende jachten. Maar het is een ongezellig dorp: heeft geen boten kade met terassen zoals Preveza, Eufimia of Sivota. Op het haven terrein is een cafe met constant aankomende of vertrekkende vrachtwagens. Als je het haven terrein afloopt zijn er 2 taveernes, naast elkaar met nauwelijks bezoekers. Maar het ligt buiten de flotilla routes.

In de middag kwam er nog een NW briesje 2 maar het werd weer de hele dag motoren.

Het afmeren ging niet helemaal vlekkeloos. Ik kwam met het roer tegen een ankerketting, en het duidelijk wa dat we een andere plek moesten zoeken had Hans een ketting op ons anker. Dat was snel opgelost en toen in een ruimere plek afgemeerd.

Woensdag 22/8. Vandaag gaan we weer terug  naar de drukte, naar Poros op Kefalonie. En ik wil op tijd binnen zijn.

Om 10 uur vertrokken en met een NE 3 leek het toch een zeildag te worden. Helaas, de pret was van korte duur, en al snel moest het ijzeren zeil het werk doen.

Toen we even na drieën Poros binne liepen was er nog geneg plek aan de kade. Aan het eind van de middag kwamen er toch een paar flotillas binnen en was de haven vol.

Die avond weer gegeten bij het vrouwtje met de vermoeide ogen.... 

Donderdag 23/8. Vandaag een korte tocht naar Eufimia, en rond 11 uur vertrokken. Net voordat de trossen los gingen werden we aangesproken door de buurvrouw van een Franse boot. Haar poes was vannacht verdwenen. Of ik de boot wilde controleren, en zeker maken dat ze niet bij mij aan boord was gekomen. Door de boot gegaan, maar geen poes, en de buurvrouw moeten teleurstellen. En vertrokken. Maar voor we haven uit waren heb ik aan Hans gevraagd om ook onder de bij boot op het voordek te kijken. Maar geen poes te vinden...

De wind zat in het noorden, ook onze koers. Om hald twee lagen we afgemeerd in Eufimia. Bij vertrek uit Poros deed de boegschroef het niet. Die had ik ook niet echt nodig, maar bij het afmeren, kont-naar-kade, is het meestal lastig zonder boegschroef. In Eufimia moet je je melden met de marifoon, en ik had verteld dat ik zonder boegschroef  moest afmeren. De wind was licht en het achteruit varen lukte zonder probleem.

Bij het afmeen werd ik geholpen door de assistent havenmeester. Toen de havenmeester later ook kwam, heeft hij hem blijkbaar geïnformeerd, en die kwam vragen wat het probleem was. Hij wist een goed electriciën die er naar kon kijken. Prachtig. Hij bellen, en de electricien zou om 19:00 bij de boot zijn.  

En dat was hij ook. Ondertussen hadden we wal stroom op de boot om de accus te laden. En de boegschroef werkte wel. Maar de electriciën liet me zien dat bij inschakele, het voltage terugliep van 12 volt naar 6 volt. En dat is niet goed. Zijn conclusie: de accu is aan vervanging toe. OK. Hij moest nazien waar en waneer hij een accu kon vinden, en zou me bellen. Maar het zou wel zaterdag worden.

Een dagje blijven liggen in Eufimia is toch wel een traditie, en we hebben drie dagen achter elkaar gevaren dus een dagje rust komt goed uit.

Op vrijdag belde zijn assistent een prijs door, en dat hij morgen om 10:00 de accu zou afleveren.

Wordt vervolgt