Webdiary 09/13
Bahia
Sat 27 Jul 2013 11:58
De oversteek van Santorini naar Kreta is voorspoedig verlopen, en we zijn nu op het meest zuidoostelijke punt van de reis. Hierna wordt de koers naar het westen en noorden.
Op de tweede dag van het verblijf in de marina van Santorini (Dinsdag 24/7) zijn we 's middags met de bus naar de hoofdstad van Santorini gegaan, Fira genaamd. We wilden ook wel eens van de kraterrand naar beneden kijken. Honderden andere toeristen wilden dat ook. Het was er druk, erg druk.
Het uitzicht is dan ook adembenemend. Bijna zo groots als aan de rand van de Grand Canyon. Het straatje langs de rand is vol met terrassen met een groots uitzicht, en, vreemd genoeg, allemaal goudwinkels. Waar die hun klanten krijgen is niet duidelijk, want de gemiddelde toerist loopt hier niet om gouden sieraden of dure horloges te kopen.
De weersverwachting voor de komende dagen blijft gelijk: west 5, dus halve wind. De wind is niet het probleem, maar het rollen op de golven die van opzij inkomen is vermoeiend.
De knoop door gehakt: we gaan morgen weg.
Rond de marina is het maar een saaie boel. Er zijn wel stranden, maar die zien er niet aantrekkelijk uit met het zwarte lava zand.
Woensdag 24/7. Om 05:30 uit de veren, koffie gemaakt, en toen het licht werd om 06:10 vertrokken. We hebben er meteen flink de sokken in gezet met 7 knoop snelheid.
Het eerste uur was de zeegang nog wel wild, maar die werd daarna rustiger, en de bootbewegingen werden comfortabeler.
De afstand is 60 mijl, en we hoopten dat in 10 uur te doen. Een lange zit.
Met de halve wind konden we een gemiddelde van 7 knopen maken, en de geschatte aankomst toijd werd 15:00 uur: 9 uur varen.
In de laatste uren van de reis nam de wind wel wat toe, en de golven werden hoger, maar het doel was toen al bijna bereikt.
Om 14:45 waren we bij de pier van de haven, en na eerst in de jachthaven te hebben gekeken (vol met lokale boten), zijn we afgemeerd aan de kade net buiten de marina, waar ook andere jachten lagen. Om 15:25 lagen we vast.
Wel een opluchting, want we hadden gelezen dat een ligplaats in Heraklion soms erg moeilijk kan zijn. Na ons kwamen er nog 2 jachten binnen, die ook nog een plek vonden.
We hadden een voorspoedige overtocht. Beter dan verwacht.
Heraklion is een drukke veerboot haven, en er komen ook cruise schepen en vracht schepen binnen.
De kade waaraan wij liggen heeft wel last deining veroorzaakt door die schepen, en we kunnen de boot niet te dicht bij de kade trekken om schade te voorkomen.
De kade is ook redelijk hoog en niet bedoelt voor jachten. Tegen de kademuur hangen een aantal grote dikke autobanden, en we liggen met de kont tegenover zo'n band. De loopplank kunnen we dan op de banden leggen om zo op de wal te klimmen. Het blijft wel moeilijk om aan de wal te komen.
De boot naast ons heeft geen banden achter zijn boot, en moet dus vrij ver van de kade blijven. Hij kan alleen aan de wal via onze boot.
Heraklion is een grote stad, en na al de eilanden met hun kleine stadjes en dorpjes is het even wennen. Het verkeer is druk, en je kunt niet zomaar even een straat oversteken.
Het vliegveld ligt net ten oosten van de stad, en een paar keer per uur raast er een vertrekkend vliegtuig over de haven. 's Avonds is dat om de 5 minuten. Wat een herrie.
Herman is zo'n 15 jaar geleden hier geweest, en herinnerde zich een straat met cafés en restaurants. Dat hebben we gevonden. Het is een voetgangers gebied,en het eerste deel van die straat (vol met toeristen) zijn er maar 3 soorten winkels: auto verhuur winkels, souvenir winkels en veel banken.
De prijzen voor consumpties zijn dan ook beduidend hoger.
's Avonds waren we behoorlijk moe, en hebben het niet laat gemaakt.
De volgende dag, 25/7, hebben we rustig aan gedaan. Na de koffie hebben we naar het archeologische museum gelopen, met beelden en fresco's uit Knossos.
Op Vrijdag 26/7 zijn we met de taxi naar Knossos zelf gegaan. We hebben ons om laten kletsen om ons aan te sluiten bij een Nederlandse gids (eerst 10 euro per persoon, maar we konden mee voor 5 euro de man), en dat was eigenlijk wel een goede beslissing. Zo krijg je uitleg over de geschiedenis en leefwijze van die tijd, en dat maakt het interessanter.
Volgens Herman had hij 15 jaar geleden dezelfde gids.
We willen nog verder varen naar het westen. Deze plek is wel dicht bij het vliegveld, maar niet erg comfortabel om hier nog een week te blijven liggen.
