Webdiary 13/13
Bahia
Sun 18 Aug 2013 11:54
Vandaag weer eens een rustdagje. We zijn gisteren, Zaterdag, in de baai Nikolaos, aan de noordpunt van het eiland Zakinthos gearriveerd. Vorige week Zaterdag zijn we van Kreta vertrokken en zijn in 7 zeildagen (+ 1 rustdag) alweer op de Ionische eilanden.
Woensdag 14/8 zijn we 's middags om 1 uur vertrokken vanuit Koróni voor de 20 mijl naar Methoni. De wind was op de neus, dus met de motor.
Om 16:20 lagen we weer achter het anker. Methoni is een klein rustig plaatsje, met wat strand cultuur. De baai is goed beschut en lag vol met jachten. We zijn weer in de "bezeilde" wereld.
De baai heeft aan de zuidkant een landtong met daarop een lang Venetiaans fort, en op de punt een Turkse toren. Alle bezetters hebben hun sporen achtergelaten.
Vorig jaar zijn we ook in Methoni geweest, en voor mij heb ik de Peloponnesus nu gerond.
De volgende dag zijn we verder naar het noorden gevaren. Er was weinig wind.
Om 15:15 lagen we aan de kade van Kiparissia. Weer eens makkelijk van boord stappen, zonder de bijboot te hoeven gebruiken. Kiparissia heeft weinig te bieden. Aan de haven waren 2 taveernes en een café. Een taveerne was nog open, maar de tweede taveerne en het café waren dicht.
's Middags een biertje drinken kan hier niet. We zijn rond de haven gelopen, en in een strandtent kon het wel. Hans heeft nog de moeite genomen om naar het centrum te lopen, en zei dat er een leuk plein was. Toch hebben we 's avonds in de taveerne aan de haven gegeten, en die liep helemaal vol. Het eten was ook verrassend goed.
Op Vrijdag 16/8 weer verder naar het noordwesten gevaren. Vandaag was er wind, dus moest er maar eens gezeild worden. Maar de wind zat in het NW, op de neus. Daarom zijn we eerst 7 mijl naar het westen gevaren en konden toen hoog aan de wind richting Katakolon zeilen. Het was nog niet bezeild, dus de laatste mijltjes maar weer gemotord.
In Katakolon werden we hartelijk welkom geheten door de havenmeester, kapitein Leon. De man is zeer vriendelijk, en bij vorige bezoeken werd er bij het betalen van het havengeld altijd een paar bekertjes wijn gedronken. Volgens mij zit hij zich altijd stilletjes te bezatten in zijn kantoortje.
In het westen zaten heel donkere wolken van een onweersbui. We kregen alleen het staartje, met 10 druppels regen, maar wel met harde wind stoten. Gelukkig dat ik al binnen was.
Vandaag was het rustig in Katakolon, want er was geen cruise schip in de haven.
Zaterdag 17/8 werd een anker probleem dagje.
Het anker op gaan verliep vlot, maar net toen het anker boven water was schoot de ketting van de rol. en liep in snel tempo de 100 meter ketting overboord. Hans wist zo snel niet hoe dat te stoppen, dus moest ik als een haas naar voren om de ketting af te remmen. Toen de ketting opnieuw ingehaald, maar hadden we ketting van de buren te pakken. Die had ons al zien knoeien en stond op de boeg om zijn ketting te vieren. Ik ben overboord geklommen en staand op mijn anker, kon ik een lijn onder zijn ketting wurmen en zijn ketting hijsen. Daarna konden we ons anker wat laten zakken en vrij maken van de buurman ketting, waarna we de lijn lieten vieren en zijn anker weer op de bodem lag. Het duurde niet meer dan 5 minuten.
Dat is de eerste keer dat ik een anker van een andere boot te pakken heb. Meerdere malen is mijn anker of ketting door andere boten gelicht, maar tot nu toe lag mijn anker altijd vrij.
Er stond al een lekker windje, helaas uit de verkeerde hoek. Met grootzeil en motor konden we een wat noordelijker koers varen, en hoogte winnen. De wind werd wel een dikke 5, met erbij horende golven. Later nam de wind af tot een BF 4, en toen Nikolaos bezeild was, kon de genua er bij, en de motor uit.
Aan de kade lagen maar 2 zeilboten, en zijn we ernaast afgemeerd.
We werden hartelijk verwelkomt door Dimitris en zijn zus Catharina. Vorig jaar was Catharina in verwachting, maar dat mochten we niet aan de lokale bevolking vertellen, want "dan gingen ze maar roddelen". Nu zat er een peuter in de box, genaamd Dennis.
Na het biertje kwamen we terug bij de boot, en er stond aardig wat deining. Ook waren we wat naar de kade gezakt. Hans is gaan zwemmen om naar het anker te kijken, en die lag niet goed ingegraven. En we hadden minder dan 30 meter ketting uit, dus aantrekken was geen optie.
Dus opnieuw ankeren. Maar toen kwam net de veerboot binnen, en moesten we wachten tot die vertrokken was. Dimitris kwam ook vragen of het anker goed lag, en toen ik zei dat ik opnieuw ging ankeren, sprong hij aan boord om een handje te helpen.
Eerst het anker opgehaald, en wat verder van de kade gevaren. Dimitris liet het anker opnieuw vallen maar toen ik omkeek waren we wel erg ver van de kade. Ik heb 100 meter ketting, en dat was net even te kort. Door met vol motor vermogen aan de ketting te trekken, kwamen we nog lang niet bij de kade. Dimitris had een extra lange plank, maar die was toch nog te kort.
Maar aan de spiegel heb ik een uitklapbare loopplank. Die toen uitgeklapt, en met de plank van Dimitris konde we de afstand net overbruggen. Wel fijn dat ik zo ver van de kade lag, want de hele avond bleef de deining erg onrustig. Ook 's nachts. Maar met 100 meter ketting uit lag ik als een huis.
Op een andere boot ging het niet zo goed, want die raakte met een flinke klap de kade. Toen werden op meerdere boten de deklichten aangestoken, en werden de landvasten en de ketting veranderd.
Ook vandaag, Zondag blijft de deining door gaan, hoewel er nauwelijks wind is. En de temperatuur is nu 38 graden! en geen verkoelend windje.
Morgen gaan we weer verder, naar Kefalonië.
