Webdiary 2/07

Bahia
Sat 16 Jun 2007 15:25
Ilha de Culatra, Woensdag 13 Juni 2007
Om ca. 07:00 het anker opgehaald, om ruim op tijd bij de volgende bestemming, Vila Real de Santo Antonio (VRSA), aan te komen. Dit wordt de laatste Portugese haven, en ligt aan een rivier die de grens is tussen Spanje en Portugal. De ingang van de rivier is vrij ondiep, en de stroom aardig sterk. De 'pilot' adviseert een aankomst tijd tussen 3 uur vòòr HW en HW, en HW was om 14:00 uur. De wind was erg variabel: eerst NW, toen N en zwakte af, om daarna uit het S weer wat toe te nemen, en uiteindelijk met een SW 4, later 5, een heerlijke bezeilde koers te kunnen varen. Denk daar een strak blauwe hemel bij met volop zon, en het was een heerlijke zeildag. Het ging snel, te snel, want om 13:00 was ik al bij de rivier ingang. Langzaam de rivier opgevaren, maar toen ik om 13:30 bij de marina aankwam, was de stroom nog ca. 1,5 knoop. De manoeuvreer ruimte in de marina is zeer krap, dus ik durfde niet naar binnen. Op de rivier gewacht tot 14:00 uur, maar de vloedstroom liep nog steeds. Om 14:15 de gok gewaagd, en de haven in, met toch nog 1 knoop stroom achter. Maar een flinke zwaai gemaakt en gekeerd om tegen de stroom af te meen. Er stonden 2 man op de steiger om de lijnen aan te pakken,en ik lag. Eigenlijk had ik nog een half uur moeten wachten, tot de eb stroom net begon, maar het liep allemaal goed af.
Eind van de middag het stadje bekeken. Het centrum is een keurig plein, met in het midden een fontein, aan de rand bomen met daaronder bankjes om in de schaduw te zittenen en aan een zijde van het plein een aantal terrasjes. Alle straten keurig onder rechte hoeken: er was duidelijk een strakke planning bij het bouwen. Er zijn redelijk veel toeristen, die met een veerpontje uit Spanje de rivier oversteken, om een dagje Portugal te doen. Maar er is niet veel te zien.
's Avonds in een klein restaurantje naar de wedstrijd (jong) Oranje tegen Portugal gekeken.
 
Vila Real de Santo Antonio, Donderdag 14 Juni.
Wat geldt bij aankomst, gaat ook op voor het vertrek: ik moest wachten tot 3 uur vòòr HW, om voldoende water in de rivier monding te hebben. Om 12: uur vertrokken, en met stroom tegen en op de motor de rivier uit gevaren. In de monding stond een aardig knobbelig zeetje. Door het late vertrek een haven op korte afstand gekozen, Mazagòn, zo'n 25 mijl. Er zijn havens dichterbij, maar die hebben hetzelfde aanloop probleem - allen bij HW naar binnen/puiten, dus dat schiet niet op.
Het weer is aan hei veranderen, met 's morgens bewolking, en pas in de middag kwam de zon er half door. Met een SW wind 3 aanwakkerend tot 5, was het weer snel zeilen.
Om 19:00 uur afgemeerd bij de receptie steiger. Door het tijdsverschil met Portugal (1 uur) leek de reis toch  nog lang. Het afmeren in de box was een verschrikking. De wind, 4 Bf, stond er dwars op, en bij het afremmen, waaide de kop meteen weg. Na 3 mislukte pogingen kwamen er 2 man aanlopen om te helpen, maar het wilde niet lukken. Toen de bootmaar aan lij zijde van de box afgemeerd, en daarna, met een lijn op de winch, de boot verhaald naar de andere kant. Pff, wat een ellende. Onder die omstandigheden is het niet mogelijk de boeg van de boot te controleren zonder boegschroef, maar die heb ik niet...
Het stadje is nog een aardig eind lopen, en het was al laat, en geen mooie avond, dus mijn heil gezocht in een caipirinha, aan boord gegeten, en vroeg naar bed. Spanje kan wachten.....
 
Mazagón, Vrijdag 14 Juni 2007
Hoe moeilijk gisteren het afmeren was, hoe makkelijk het vanmorgen was om de box uit te varen: minder wind, en recht op de kont - en achteruit varen tegen de wind in is een makkie. Ook het afmeren bij de receptie steiger (ik moest nog betalen) en weer afvaren verliep vlekkeloos.
Er is duidelijk een depressie boven zuid Portugal/Spanje: zwaar bewolkt, en tijdens het varen zelfs een paar buitjes regen. Nou ja, het kan niet altijd zonnig blijven, en a regen schijnt de zon - is het gezegde, en die kwam aan het eind van de  middag dan ook. Maar toen was ik al in de volgende bestemming: Chipiona. De reis verliep spoedig: met een SW 4 (5 bij een bui) en halve wind was de snelheid 6 - 7 knopen. Om ca.. 09:00 vertrokken en om 15:30 afgemeerd bij de receptie steiger (weer vlekkeloos). Toen het spannende moment weer: hoe is de wind bij de box? In de box die ik kreeg had ik de wind op de kont, en de wind was minder sterk dan gisteren. Toch aan de receptie juffrouw gevraagd of ik hulp kon krijgen bij et afmeren, en die was er. Toen heel langzaam naar de box gevaren, waar het mannetje stond, en er in geschoven als of je een handschoen aantrekt: niet een duwtje, nada, niks! Zo kan het ook.... mijn zelfvertrouwen is weer terug.
Dit heb ik 'gevierd' met 's avonds lekkere tapas te eten in een bar.
Chipiona is een Spaanse badplaats voor de Spanjaarden. Er zijn geen grote hotels, wel veel kleine appartement complexen met 2 woonlagen - kleinschalig en niet druk. Ik heb geen niet-Spaanse toeristen gezien/gehoord. (Zelfs in VRSA hoorde ik nog redelijk vaak Nederlands spreken.)
Spanjaarden houden er van om 's avonds te flaneren, en daartoe is er langs het strand een lange wandel boulevard. Om 22:00 's avonds, toen ik al gegeten had, was de boulevard nog vol met wandelende/flanerende families en stellen; variërend in leeftijd van 'nog in de wieg' tot 'nog net kunnen lopen'.