Webdiary 12/07
Bahia
Thu 2 Aug 2007 11:52
Menorca, Mahon - Sardinië, Alghero, Vrijdag 27 Juli en Zaterdag
28 Juli, 2007
Voor de oversteek naar Sardinië natuurlijk vroeg vertrokken: 07:15. De
weersverwachting was gunstig: geen harde wind. En dat klopte, inzover dat
er 's morgens geen wind was. Dus vrolijk op de motor, toch. Maar de hele dag
kwam er geen wind boven de 5 knoop - 2 Bf.
We waren niet de enige boot die ging oversteken, maar die andere boten
waren al snel uit het zicht. Er gebeurde dus eigenlijk niets.... of toch
wel......VIS!!
Eindelijk, eindelijk is het Herman gelukt om een vis te vangen: om
16:00 had hij een strike, en een mooie tonijn van 60 cm. Na te zijn
gefotografeerd, heeft hij het beest weer teruggezet. Maar dat was nog niet het
einde van het visserslatijn. Een uur later had hij de tweede strike, en weer een
mooie tonijn. Ook die kreeg z'n vrijheid weer terug. Na deze opwinding heeft hij
de lijnen maar ingehaald.
's Avonds in de kuip pizza uit de oven gegeten (lekker makkelijk) en
de wachten ingedeeld. Herman had de wacht tot 02:00, en ik deed de hondenwacht
van 02:00 - 06:00. Er was een mooie zonsondergang, en een bijna volle maan.
Toen ik om 02:00 op wacht kwam stond er toch wel een lekker briesje, en heb
de genua bij gezet. Daardoor rolde de boot minder, en kon ik de motor een paar
tandjes terug zetten. Er was weinig scheepvaart: twee vrachtboten die op de
horizon voorbij schoven.
Om 08:45 werden de grijze contouren van Sardinië al zichtbaar.
Herman had de smaak van het vissen vangen nu echt te pakken, dus de lijnen
gingen weer uit, en om ca . half elf is het weer raak. Deze tonijn was een
maatje kleiner, en die heeft hij niet teruggezet. Maar dit was de laatste
vangst.
De wind nam in de loop van de morgen wat toe, en zo konden we toch
nog een stuk lekker zeilen.
Om 14:15 waren we bij de haven ingang, en om 14:30 lagen we
afgemeerd. De haven meester van Ser Mar, Frederico, is een zeer
actieve man, die ons al tegemoet kwam met zijn boot, en ook alle hulp gaf bij
het afmeren. Toen ik vroeg waar het haven kantoor was voor de registratie en
betaling, werd dat afgewuifd, zo van dat komt wel een keer. Herman heeft hem de
gevangen tonijn aan hem gegeven, waar hij zeer blij mee was.
De oversteek statistiek: afstand ca 200 mijl, gevaren in 31 uur.
's Avonds de wal op. Het was Zaterdagavond en erg warm, en de
Sardinezen hadden een massale pantoffelparade. Er waren erg veel ijs
etende wandelaars, en er was ook om de 100 meter een ijstent. Doe in Rome wat de
Romeinen doen, dus wij ook aan 't ijs. Wat een keuze aan smaken! En ook erg
lekker.
Omdat we wat lang gewandeld hadden voordat we een restaurant in wilden,
werd dat toch wat moeizaam. Veel restaurants al vol, of met een rij van
wachtende mensen voor de deur of het terras. Toen hebben we maar een bord
spaghetti gegeten op een terras van een cafetaria. En weer een ijsje op de
terugweg... Die nacht heerlijk geslapen.
Sardinië, Alghero, Zondag 29 Juli - Dinsdag 31 Juli, 2007
We zijn 3 dagen in Alghero gebleven. Na de oversteek, was Zondag de
rustdag, met het idee om op Maandag verder te gaan. De mistal gooide roet in 't
eten. Zondag was het al aardig winderig, maar Maandag woei het 6 - 7. De wind
was op Dinsdag wel afgenomen, maar het NW van Sardinië had nog een golfhoogte
van 2 meter, en om daar tegenin te gaan leek ons niets. Gewoon een dagje later
vertrekken. Konden we ook boodschappen doen om de voorraden aan te vullen.
Daarbij kwam ook dat Alghero een alleraardigst stadje is. Aan de haven is
een historisch oud gedeelte omgeven door dikke muren en poorten. Het
heeft smalle straatjes, met veel restaurantjes, terrassen en erg veel
winkels die tot 24:00 open bleven, ook op Zaterdag en Zondagavond. Veel
van die winkels verkochten sieraden gemaakt met bloedkoraal, een Sardeense
specialiteit.
Nog een voorbeeld van de Italiaanse vriendelijkheid: Ik had de laatste
weken wat last van oorpijn, en had al een dokter bezocht op Mallorca, maar het
ging niet weg. Omdat we op Dinsdag zouden blijven, wilde ik nog eens naar de
dokter. Dus aan de haven meester, Frederico, gevraagd hoe en waar ik een dokter
kon bezoeken. Hij was even bezig, en kam even later terug, en zei: de dokter is
over 5 minuten hier. Wat? Ja, 't was zijn vriend/klant en de dokter kwam naar de
haven. En ja, na 5 minuten was hij er om even in mijn oor te kijken. Hij
wilde even een onderzoek doen naar het soort bacterie, en dat zou Woensdag
middag klaar zijn. Maar ik wilde op Woensdag vertrekken, dus na wat
onderhandelen, kwam de uitslag om 11:00 en kon ik toch nog om 12:00 weg
gaan.
Sardinië, Alghero - Castelsardo, Woensdag 1 Augustus, 2007
We hadden vroeg willen vertrekken, maar moesten wachten op de dokter. Die
bleek al om 10:30 de uitslag en een recept bij Frederico achter gelaten te
hebben. Dus snel naar de apotheek, aan Frederico het havengeld betaald en zo
konden we toch om 11:00 vertrekken. Het eerste rak was naar het westen, met
wind op de neus, en dat beloofde wat goeds, want na het ronden van de Capo
Caccia ging de koers naar 't noorden. Maar winden en kapen hebben een truck
bedacht, waardoor de wind tegen draait, zodra je de kaap nadert..... Nu dus ook,
en de noordelijke koers met NW wind werd een motorzeil gebeuren. Maar
het weer was Med-weer, de zee was rustig, dus geniet er van.
Bij de NW punt van Sardinië heb je de keus: of door een smalle passage, of
20 mijl omzeilen rond een eiland. De passage is maar een paar honderd meter
breed, en heeft een min. diepte van 4 meter. Halverwege de passage zit nog een
bocht. Beide delen van de passage zijn op de kust aangegeven met geleide bakens,
en door die nauwkeurig in lijn te houden, gaat je er moeiteloos doorheen. De zee
was rustig, en de passage vlekkeloos. Dat was rond 17:30 en de volgende haven
was nog een 10 mijl weg. Maar dat was een commerciële industrie/olie haven, en
leek niet aantrekkelijk. Dus besloten naar de volgende haven te gaan: nog 20
mijl - 3 uur varen.
En de wind draaide weer: nu naar 't noorden, en zowaar bezeild! Echt!.
Om 20:30 Castelsardo ingelopen. Ik had gebeld, maar ze spraken geen engels,
en ook op de marifoon kwam geen antwoord, maar er stond een
mannetje te zwaaien die ons naar een ligplaats verwees.
Ondanks het late uur toch nog een restaurant gevonden op
loopafstand. |