Webdiary 12/07

Bahia
Thu 2 Aug 2007 11:52
Menorca, Mahon - Sardinië, Alghero, Vrijdag 27 Juli en Zaterdag 28 Juli, 2007
Voor de oversteek naar Sardinië natuurlijk vroeg vertrokken: 07:15. De weersverwachting was gunstig: geen harde wind. En dat klopte, inzover dat er 's morgens geen wind was. Dus vrolijk op de motor, toch. Maar de hele dag kwam er geen wind boven de 5 knoop - 2 Bf.
We waren niet de enige boot die ging oversteken, maar die andere boten waren al snel uit het zicht. Er gebeurde dus eigenlijk niets.... of toch wel......VIS!! 
Eindelijk, eindelijk is het Herman gelukt om een vis te vangen: om 16:00 had hij een strike, en een mooie tonijn van 60 cm. Na te zijn gefotografeerd, heeft hij het beest weer teruggezet. Maar dat was nog niet het einde van het visserslatijn. Een uur later had hij de tweede strike, en weer een mooie tonijn. Ook die kreeg z'n vrijheid weer terug. Na deze opwinding heeft hij de lijnen maar ingehaald.
's Avonds in de kuip pizza uit de oven gegeten (lekker makkelijk)  en de wachten ingedeeld. Herman had de wacht tot 02:00, en ik deed de hondenwacht van 02:00 - 06:00. Er was een mooie zonsondergang, en een bijna volle maan.
Toen ik om 02:00 op wacht kwam stond er toch wel een lekker briesje, en heb de genua bij gezet. Daardoor rolde de boot minder, en kon ik de motor een paar tandjes terug zetten. Er was weinig scheepvaart: twee vrachtboten die op de horizon voorbij schoven.
Om 08:45 werden de grijze contouren van Sardinië al zichtbaar.
Herman had de smaak van het vissen vangen nu echt te pakken, dus de lijnen gingen weer uit, en om ca . half elf is het weer raak. Deze tonijn was een maatje kleiner, en die heeft hij niet teruggezet. Maar dit was de laatste vangst.
De wind nam in de loop van de morgen wat toe, en zo konden we toch  nog een stuk lekker zeilen.
Om 14:15 waren we bij de haven ingang, en om 14:30 lagen we afgemeerd. De haven meester van Ser Mar, Frederico, is een zeer actieve man, die ons al tegemoet kwam met zijn boot, en ook alle hulp gaf bij het afmeren. Toen ik vroeg waar het haven kantoor was voor de registratie en betaling, werd dat afgewuifd, zo van dat komt wel een keer. Herman heeft hem de gevangen tonijn aan hem gegeven, waar hij zeer blij mee was.
De oversteek statistiek: afstand ca 200 mijl, gevaren in 31 uur.
's Avonds de wal op. Het was Zaterdagavond en erg warm, en de Sardinezen hadden een massale pantoffelparade. Er waren erg veel ijs etende wandelaars, en er was ook om de 100 meter een ijstent. Doe in Rome wat de Romeinen doen, dus wij ook aan 't ijs. Wat een keuze aan smaken! En ook erg lekker.
Omdat we wat lang gewandeld hadden voordat we een restaurant in wilden, werd dat toch wat moeizaam. Veel restaurants al vol, of met een rij van wachtende mensen voor de deur of het terras. Toen hebben we maar een bord spaghetti gegeten op een terras van een cafetaria. En weer een ijsje op de terugweg... Die nacht heerlijk geslapen.
 
Sardinië, Alghero, Zondag 29 Juli - Dinsdag 31 Juli, 2007
We zijn 3 dagen in Alghero gebleven. Na de oversteek, was Zondag de rustdag, met het idee om op Maandag verder te gaan. De mistal gooide roet in 't eten. Zondag was het al aardig winderig, maar Maandag woei het 6 - 7. De wind was op Dinsdag wel afgenomen, maar het NW van Sardinië had nog een golfhoogte van 2 meter, en om daar tegenin te gaan leek ons niets. Gewoon een dagje later vertrekken. Konden we ook boodschappen doen om de voorraden aan te vullen.
Daarbij kwam ook dat Alghero een alleraardigst stadje is. Aan de haven is een historisch oud gedeelte omgeven door dikke muren en poorten. Het heeft smalle straatjes, met veel restaurantjes, terrassen en erg veel winkels die tot  24:00 open bleven, ook op Zaterdag en Zondagavond. Veel van die winkels verkochten sieraden gemaakt met bloedkoraal, een Sardeense specialiteit.
Nog een voorbeeld van de Italiaanse vriendelijkheid: Ik had de laatste weken wat last van oorpijn, en had al een dokter bezocht op Mallorca, maar het ging niet weg. Omdat we op Dinsdag zouden blijven, wilde ik nog eens naar de dokter. Dus aan de haven meester, Frederico, gevraagd hoe en waar ik een dokter kon bezoeken. Hij was even bezig, en kam even later terug, en zei: de dokter is over 5 minuten hier. Wat? Ja, 't was zijn vriend/klant en de dokter kwam naar de haven. En ja, na 5 minuten was hij er om even in mijn oor te kijken. Hij wilde even een onderzoek doen naar het soort bacterie, en dat zou Woensdag middag klaar zijn. Maar ik wilde op Woensdag vertrekken, dus na wat onderhandelen, kwam de uitslag om 11:00 en kon ik toch nog om 12:00 weg gaan.
 
 
Sardinië, Alghero - Castelsardo, Woensdag 1 Augustus, 2007
We hadden vroeg willen vertrekken, maar moesten wachten op de dokter. Die bleek al om 10:30 de uitslag en een recept bij Frederico achter gelaten te hebben. Dus snel naar de apotheek, aan Frederico het havengeld betaald en zo konden we toch om 11:00 vertrekken. Het eerste rak was naar het westen, met wind op de neus, en dat beloofde wat goeds, want na het ronden van de Capo Caccia ging de koers naar 't noorden. Maar winden en kapen hebben een truck bedacht, waardoor de wind tegen draait, zodra je de kaap nadert..... Nu dus ook, en de noordelijke koers met NW wind werd een motorzeil gebeuren. Maar het weer was Med-weer, de zee was rustig, dus geniet er van.
Bij de NW punt van Sardinië heb je de keus: of door een smalle passage, of 20 mijl omzeilen rond een eiland. De passage is maar een paar honderd meter breed, en heeft een min. diepte van 4 meter. Halverwege de passage zit nog een bocht. Beide delen van de passage zijn op de kust aangegeven met geleide bakens, en door die nauwkeurig in lijn te houden, gaat je er moeiteloos doorheen. De zee was rustig, en de passage vlekkeloos. Dat was rond 17:30 en de volgende haven was nog een 10 mijl weg. Maar dat was een commerciële industrie/olie haven, en leek niet aantrekkelijk. Dus besloten naar de volgende haven te gaan: nog 20 mijl - 3 uur varen.
En de wind draaide weer: nu naar 't noorden, en zowaar bezeild! Echt!.
Om 20:30 Castelsardo ingelopen. Ik had gebeld, maar ze spraken geen engels, en ook op de marifoon kwam geen antwoord, maar er stond een mannetje te zwaaien die ons naar een ligplaats verwees.
Ondanks het late uur toch nog een restaurant gevonden op loopafstand.